ဖတ္ၾကည့္ပါလားဗ်ာ

လက္ေဆာင္
---------
- ေမာင္ႏုံဆုိတဲ့ လူငယ္တစ္ေယာက္ရွိသတဲ႔…

-တစ္ေန႔ 
အိႏိၵယေခါင္းေဆာင္ျကီး ဂႏီၵအေျကာင္းကုိ  သူဖတ္မိေလ၏။ေမာင္ႏုံတစ္ေယာက္အေတာ္ေလး သေဘာက်သြားသည္။စာထဲမွာ ဂႏီၵက ရထားေပၚကေန ဖိနပ္တစ္ဖက္မေတာ္တဆ ျပုတ္က်သြားေတာ့ ေနာက္တစ္ဖက္ပါလႊင့္ပစ္လုိက္တယ္။ဒါကုိ နံေဘးကသူက ဘာလုိ႔ေနာက္တစ္ဖက္ပါ လႊင့္ပစ္တာလဲေမးေတာ့ …

"တကယ္လုိ႔ အဲ႔ဖိနပ္ကုိ ေကာက္ရတဲ႔သူက တစ္ဖက္ထဲဆုိ ဘယ္ျပည့္စုံမလဲ ကုိယ့္အတြက္လဲ က်န္တစ္ဖက္တည္းနဲ႔ အသုံးမဝင္မယ့္အတူတူ ေကာက္ရတဲ႔သူ အစဥ္ေျပေအာင္ ေနာက္တစ္ဖက္ပါ ထပ္ပစ္ခ်လုိက္တာလုိ႔"ဂႏၶီျကီးက ေျဖသြားရွာတယ္ေလ…
-----------
-ေမာင္ႏုံလဲ သေဘာအက်ျကီးက်ျပီး မဆီမဆုိင္ စင္ျကယ္ဖိနပ္တစ္ရံ ဝယ္ေလတယ္။သူ႕မွာ ကူညီခ်င္တဲ႔ ေပးကမ္းခ်င္တဲ႔ လွဴဒါန္းခ်င္တဲ႔  စိတ္ရင္းအခံေလးေတာ့ ရွိရွာပါတယ္။ဒါေျကာင့္ သူဖိနပ္ဝယ္ျပီး တစ္ေယာက္ေယာက္ကုိ ေပးမယ္ေပါ့။ေမာင္ႏုံက နာမည္ကသာ ေမာင္ႏုံ အေတြးအေခၚေလးက်ေတာ့ မဆုိးပါဘူး။သူေတြးလုိက္တယ္။"အင္း ငါဒီဖိနပ္ကုိ ရွိတဲ႔သူေပးရင္ အလကားပဲ ေတာ္ျကာ သူ႕ကုိဖိနပ္တစ္ရံေတာင္ ဝယ္မစီးႏုိင္ဘူးလုိ႔ ေစာ္ကားတယ္ထင္ျပီး ဆဲခံရႏုိင္တယ္"အဲ႔လုိေတြးေတာျပီး မရွိႏြမ္းပါးတဲ႔သူကုိ ဖိနပ္လက္ေဆာင္ေပးမလုိ႔ ရွာပုံေတာ္ထြက္ေလေတာ့၏။

ဒီလုိနဲ႔ သူရွာပုံေတာ္ထြက္လုိက္တာ တစ္ေနရာအေရာက္ အဝတ္အစား ညစ္ေထးႏြမ္းပါးျပီး စုတ္စုတ္ပ်က္ပ်က္ႏုိင္တဲ႔ လူျကီးတစ္ေယာက္ တင္ပလႅင္ေခြ ထုိင္ေနသကဲ႔သုိ႕ ေတြ႕ေတာ့ …ေမာင္ႏုံလဲ ဟန္က်ျပီဟလုိ႔ စိတ္မွေတြးျပီး ထုိလူျကီး၏ နားသုိ႔ခ်ည္းကပ္သြားေလ၏။

"ဦးေလး " "ဦးေလး"
"ေဟ"
အသံေျကာင့္ သူ႔ညာဘက္ျခမ္းမွာ ရွိတဲ႔ ေမာင္ႏုံအား လွည့္ျကည့္ျပီး ထူးေလသည္။ေမာင္ႏုံက ျပုံးျပျပီး "ဦးေလးကုိ လက္ေဆာင္တစ္ခုေပးခ်င္လုိ႔ပါ"

"ေဟ ဟုတ္လားကြ သာဓုပါကြာ' ဒါနဲ႔ ဘာလက္ေဆာင္တုန္း"

"ဦးေလး သေဘာက်မွာပါ ဒီမွာ ဦးေလးစီးဖုိ႔ ဖိနပ္အသစ္ေလး"ဟုဆုိကာ သူ႔ခါးျခားမွာ အသင့္ပါလာတဲ႔ စင္ျကယ္ဖိနပ္ကုိ ထုတ္ျပလုိက္ေလေတာ့…

ထုိလူျကီးသည္ ဖိနပ္ကုိျမင္ေသာအခါ အေျခအေနရုတ္တရပ္ေျပာင္းလဲသြားသည္။ထုိလူျကီး မ်က္ႏွာလဲ ခက္ထန္သြားျပီး ေဒါသတျကီး အသံျဖင့္ ေမာင္ႏုံအားး
"ဘာ!!!!မင္း ငါ့ကုိ လာေစာ္ကား ေနတာပဲ ဒီေျခႏွစ္ဖက္က ႏုိင္ငံေတာ္အတြက္ ေပးဆပ္ခဲ႔တာကြ"ဟုဆုိျပီး ဖုံးေနတဲ႔ပုဆုိးကုိ ဆြဲလွန္ျပ၏။

"ဟင္!!ေပါင္တုိ……"
ေမာင္ႏုံစကားမဆုံးခင္ ထုိလူျကီးက သူ႔ဘယ္ဘက္မွာ ခ်ထားတဲ႔ ခ်ဳိင္းေထာက္ကုိ လွမ္းယူကာ ေမာင္ႏုံအား လွမ္းရုိက္ေလေတာ့၏။ေမာင္ႏုံလဲ ဂ်ဳိင္းေထာက္စာ မိမွာေျကာက္ေျကာက္နဲ႔
"ကန္ေတာ့ေနာ္ ဦးေလး က်ေနာ္မျမင္လုိ႔ပါဗ်ာ"ဟုဆုိကာ ထုိေနရာမွ ေျပးရရွာေလသည္။
-----------
-ေမာင္ႏုံတစ္ေယာက္ တကယ္ႏုံခ်ာပါေပတယ္…

ဒါေပမယ့္ လူသာႏုံတာ လူပ်ဳိေပါက္ဆုိေတာ့ လွခ်င္ပခ်င္တဲ႔ စိတ္အျပည့္ရွိတယ္။လွဴခ်င္ဒါန္းခ်င္စိတ္ကလဲ အျပည့္ပဲ။ေတြးေခၚတက္ျပီး စာဖတ္လဲ ဝါသနာပါတယ္။ျပီးေတာ့ တစ္ဦးတည္းေသာသား ။မိဘကလဲ စီးပြားေရးေလး အစဥ္ေျပေလေတာ့ ေမာင္ႏုံအတြက္ မုန္႔ဖုိးမပူရဘူး။

-တစ္ေန႔ ေမာင္ႏုံ လူပ်ဳိေပါက္ပီပီ မွန္ျကည့္ ေခါင္းဖီးရင္း သူ႔ဆံပင္ေလးေတြကုိ သူကုိင္ျကည့္ကာ အားငယ္စိတ္ဝင္ရွာေလတယ္။သူက ဆံပင္မေကာင္းဘူးေလ။

-ေမာင္ႏုံခင္ဗ်ာ သီလ သမာဓိ ပညာနဲ႔ ျပည့္စုံတဲ႔ သူကုိ လွဴရင္ ပုိအက်ဳိးခံစားရတယ္လုိ႔  ္ျကားဖူးနားဝေလး ရွိေလေတာ့။ေမာင္ႏုံတစ္ေယာက္ အဲ႔လုိ မွတ္သားဖူးေလေတာ့…

-"ေဟာ ဒကာေလးေမာင္ႏုံပါလား ေက်ာင္းကုိလာတာ ဘာကိစၥတုံး"

"ဆရာေတာ္ဘုရားး!တပည့္ေတာ္ လွဴခ်င္တာေလးရွိလုိ႔ပါ ဘုရား"ခပ္ရြံရြံေလးေျဖရွာတယ္။ေမာင္ႏုံက ဆရာေတာ္ကုိ ေျကာက္၏။ဆရာေတာ္က သီလ သမာဓိ ပညာနဲ႕ ျပည့္စုံသေလာက္ စည္းကမ္းကလဲျကီး အျမင္မေတာ္ရင္ မေတာ္သလုိ ေဆာ္ပေလာ္တီးတတ္တဲ႔ အက်င့္ရွိေျကာင္းကုိလဲ ေမာင္ႏုံေကာင္းေကာင္းသိေသာေျကာင့္ ဆရာေတာ္အေရွ႕ အေနက်ပ္ေနျခင္းေျကာင့္လဲပါသည္။ဆရာေတာ္က
"ေမာင္ႏုံ လွဴခ်င္သပဆုိလဲ လွဴကြယ့္ "

ဒီေတာ့ ေမာင္ႏုံလဲ အသင့္ပါလာတဲ႔ ပလက္စတစ္အိတ္ေလးကုိ ထုတ္ကာ ဆရာေတာ္ေရွ႕ခ် ထိျခင္းငါးပါးနဲ႔ ကန္ေတာ့ကာ လွဴေလေတာ့၏။

"သာဓု သာဓု သာဓု"ဆရာေတာ္လဲ သာဓုေခၚျပီးျပီးျခင္း အနားမွာရွိတဲ႔ ဦးဇင္းတစ္ပါးကုိ ေခၚကာ
"ကဲ ဦးဇင္း ေမာင္ႏုံလွဴတဲ႔ ပစၥည္းေလးကုိ စာရင္းမွတ္ေခ်ဦး"ဟုဆုိကာ ပလက္စတစ္အိတ္ကုိ ယူလုိက္ေလသည္။

ပစၥည္းအမ်ဳိးအမည္မွတ္ဖုိ႕ အိတ္ကုိ ဖြင့္ျကည့္ေလေတာ့
"တယ္! ရုိင္းလုိက္တဲ႔ ခေလး ဘုန္းျကီးကုိ ေနာက္စရာလား ဒါ ရဟန္းနဲ႔မအပ္စပ္ဘူးဆုိတာ မသိေလေရာ့လား"ဟုဆုိကာ အနားမွာရွိတဲ႔ ေထြးခံနဲ႔ ေမာင္ႏုံအား လွမ္းေပါက္ေလေတာ့၏။ေမာင္ႏုံလဲ ဆရာေတာ္၏ လက္စကုိသိေသာေျကာင့္ ေက်ာင္းေပၚမွ ဖေနာင့္ႏွင့္တင္ပါး တသားတည္း က်ေအာင္ေျပးရွာေလေတာ့သည္။ေမာင္ႏုံ ဘာမွားသြားပါလိမ့္။အိတ္ထဲ၌ ဆရာေတာ္ ဘာကုိေတြ႕သြားပါလိမ့္။

တကယ္ေတာ့ အိတ္ထဲမွာပါသည့္ ပစၥည္းမွာ ေခါင္းလိမ္းဆီႏွင့္ဘီးပင္ျဖစ္ေလေတာ့၏။
-------------
- တစ္ေန႔ေတာ့ ေမာင္ႏုံတစ္ေယာက္ သူ႔ရဲ႕ ႏုံခ်ာမႈနဲ႔ ကူညီခ်င္တဲ့ စိတ္ေျကာင့္ ကံဆုိးရွာေလေတာ့သည္။

ေမာင္ႏုံလုိင္းကားစီးရင္ ဘယ္ေတာ့မွ ထုိင္မစီးး။အဘယ္ေျကာင့္ဆုိေသာ္ တစ္ျခားသူထုိင္ဖုိ႔အတြက္ ေနရာအလွဴလုပ္ျခင္းျဖစ္သည္ဟု သူထင္မွတ္ထားေသာေျကာင့္ျဖစ္၏။ထုိေန႔တြင္ ေမာင္ႏုံ တစ္ေယာက္ ကားခုိစီးေလသည္။ကားကလဲျကပ္ လမ္းကလဲျကပ္မုိ႔ အေတာ္ဒုကၡမ်ားရွာသည္။ေမာင္ႏုံသည္ ကား၏ ေနာက္ဖင္ ဘယ္ဘက္အျခမ္း၌ ခုိစီးေလသည္။

ထုိအခ်ိန္တြင္
"ေဟ့ ညီေလး လက္တားျပီး ကားတစ္စီးေလာက္ေတာင္းကြာ"ဟု ယာဥ္ေနာက္လုိက္က သူ႔ကုိ လွမ္းေအာ္ေလ၏။ထုိအခါ ေမာင္ႏုံသည္ ေရွ႕မျကည့္ ေနာက္မျကည့္ လက္ထုတ္လုိက္ေသာအခါ ……
ေနာက္မွ အရွိန္ျဖင့္ တက္လာတဲ႔ ကားျကီးေျကာင့္…

"အားးး"

"လုပ္ျကပါဦး !!!!ကယ္ျကပါဦး!!!ဒီမွာ ညွပ္သြားျပီ!!"

ေလာကျကီးတစ္ခုလုံး ဆူညံ ပြက္ေလာ ရုိက္သြားေလ၏။ကံေကာင္းသည္မွာ ေမာင္ႏုံ အသက္ေတာ့ ပါမသြားေခ်။သုိ႕ေသာ္ ကားႏွစ္စီးျကားညွပ္မႈေျကာင့္ ေမာင္ႏုံ ဘယ္ဘက္လက္ ဆုံးရႈံးသြားရွာေလေတာ့၏။
---------
-"သား အိမ္ျပင္ေလးဘာေလး ထြက္ဦးေလ"
"မထြက္ခ်င္ဘူး ေမေမ"

"သားရယ္ ဒီလုိ အိမ္ထဲတစ္သက္လုံးေနလုိ႔ ဘယ္ျဖစ္မလဲ"
"သား ရွက္လုိ႔ပါ ေမေမ"

"ရွက္စရာမွ မဟုတ္တာကြယ္ သားမဟုတ္တာ လုပ္ခဲ႔တာမွမဟုတ္တာကြယ္ သားအျပစ္မရွိပါဘူးကြယ္ မေတာ္တဆျဖစ္တာပဲ"
သားအမိႏွစ္ေယာက္ အျကား ခဏတာ တိတ္ဆိတ္သြား၏။
ျပီးမွ ေမာင္ႏုံအေမက
"သား ဒီလုိလုပ္ပါလား အေမေျပာျပမယ္ သားမွာလက္တစ္ဖက္မရွိတာ မသိသာေအာင္ …"
……
"သားမွန္ျကည့္လုိက္ဦး မသိသာပါဘူး သားရယ္"

မွန္ထဲတြင္ ေဘာင္းဘီရွည္အိပ္ကပ္ထဲသုိ႔ အက်ီၤလက္ရွည္ ဘယ္တစ္ဖက္၏ အဖ်ားအား ထုိးထည့္ထားေသာ ေမာင္ႏုံပုံေပၚေန၏။ေသေသခ်ာခ်ာ မျကည့္လ်ွင္ လက္တစ္ဖက္မရွိမွန္း မသိႏုိင္ေခ်။

"သားေတြ႔လား မသိပါဘူး သားရဲ႕"
"ဟုတ္ ေမေမ"

"အျပင္သြားမယ္ေလ ေမေမပါလုိက္ေပးမယ္"
"လူပ်ဳိေလး ဘာေလးလည့္ေပါ့သားရယ္ ေမေမ့သားက ရုပ္ခံရွိျပီးသား အပ်ဳိေတြေျကြမွာ ေသခ်ာတယ္ ေနာ္သား"
မ်က္ရည္ အနည္းငယ္ ဝဲေနေသာ မိခင္အား ျကည့္ျပီးး ေမာင္ႏုံရင္ထဲ တစ္ခုခုခံစားလုိက္ရေသာေျကာင့္
"ဟုတ္ေမေမ သြားမယ္ေလ သားလဲ ေခါက္ဆြဲေျကာ္မစားရတာ ျကာျပီ"
…………
-"သားဘယ္ဘက္က ေမေမ ကပ္ေလ်ွာက္ေပးမယ္ ဒါဆုိပုိမသိသာေတာ့ဘူး သား"
ေမာင္ႏုံသည္ သူ၏ မိခင္အား တစ္ခ်က္ျပုံးျကည့္ျပီးး
"ဟုတ္ ေမေမ"

ဒီလုိနဲ႔
သားအမိႏွစ္ေယာက္ လမ္းေလ်ွာက္ထြက္ရင္း ေခါက္ဆြဲေျကာ္ဆုိင္ေရွ႕အေရာက္
"သားေခါက္ဆြဲေျကာ္စားမယ္ဆုိ"
"အင္း ေမေမစားရေအာင္"
……
-"ေခါက္ဆြဲေက်ာ္ ၂ပြဲ ဆုိင္မွာပဲ စားမယ္"
အေတာ္အသင့္ျကာေသာ္-
ေခါက္ဆြဲေျကာ္ ႏွစ္ပြဲေမာင္ႏုံတုိ႔ ေရွ႕ေမွာက္ ေရာက္လာေလေတာ့သည္။

ေခါက္ဆြဲေျကာ္ ပန္းကန္ထဲ၌ ဇြန္းႏွင့္ခရင္းတစ္စုံသည္ အစီအစဥ္တက်ေနရာယူထားေလသည္။

ေမာင္ႏုံသည္ ေခါက္ဆြဲေျကာ္ပန္းကန္ထဲမွ ဇြန္းအားလွမ္းကုိင္လုိက္ျပီး ေခတၱမ်ွတုံ႔ဆုိင္း သြားေလေတာ့၏။

ေမာင္ႏုံ၏ ပါးျပင္၌ မ်က္ရည္တစ္ခ်ဳိ႕။ေမာင္ႏုံ၏ အျကည့္မ်ားသည္ ေခါက္ဆြဲေျကာ္ ပန္းကန္ထဲမွ ခရင္းဆီမွာ…………

"ေအာ္ သားရယ္"
---------------
-ေမာင္ႏုံမိခင္သည္ ေမာင္ႏုံအား အားေပးအျပုံးျ ပုံးျကည့္ကာ

"သားးးတစ္ခ်ဳိ႕ကိစၥေတြက အျမင္ေပၚမွာ မႈတည္ျပီး နည္းရုိးျကီးအတုိင္း လုိက္ေတြးေနစရာ မလုိဘူး သား"
……
"ဒီမွာ ျကည့္စမ္းသား"ဟုဆုိကာ" ညွပ္တူ" တစ္စုံအား ေမာင္ႏုံအားေထာင္ျပလုိက္ေလေတာ့၏။

-------------
-------------------------
the end

-က်ေနာ္တုိ႔၏ ေပးကမ္းမႈတစ္ခ်ဳိ႕သည္ အံဝင္ဂြင္က် ျဖစ္ရန္ႏွင့္ တစ္ဖက္သားအား ရုိင္းပ်သလုိမျဖစ္ရန္ သတိျပဳဖုိ႕ လုိအပ္၏။

-တစ္ခါတစ္ရံ၌ က်ေနာ္တုိ႔အား တခ်ဳိ႕အရာဝတၳဳမ်ားက ဝမ္းနည္းမႈအား ေပးတတ္ေသးသည္။

-က်ေနာ္တုိ႔သည္ ရႈ႕ေထာင့္တစ္ဖက္တည္းမွ မျကည့္ပဲ တျခားတစ္ဖက္မွေျပာင္းျကည့္သင့္သလုိ
ပုိျပီးလြယ္ကူသည့္နည္းအား စဥ္းစား၍ ကုိယ္လုပ္ႏုိင္သည့္ဘက္္မွ လုပ္ကုိင္ျပီး ဘဝကုိ ေရွ႕ဆက္ရန္ ျကုိးစားသင့္၏။
----------------
-မွတ္စုျကမ္း
#zeroneo