သဘာ၀ၾကီးဟာ ေတာ္ေတာ္ပ်င္းပါတယ္ ။ ပ်င္းတာမွ ေတာ္ေတာ္ၾကီးကို အပ်င္းထူပါတယ္ ။ ဘယ္ေလာက္ေတာင္ပ်င္းသလဲဆိုရင္ ရပ္ေနတဲ႕ အရာ၀တၴဳဟာ ရပ္ၿမဲရပ္ေနခ်င္ပါသတဲ႕ ။ သူ႕အေပၚအားသာမတက္ေရာက္ရင္ အဲ႕ဒီေကာင္ဟာ ကမၻာတည္သေရြ႕ ရပ္ေနမွာပါတဲ႕ ။ ရပ္ေနတဲ႕ေကာင္တင္ ပ်င္းတာမဟုတ္ ၊ သြားေနတဲ႕ေကာင္ေတြကလည္း ပ်င္းတာပါပဲတဲ႕ ။ အင္း . . . သြားေနတာပဲဟာ ပ်င္းတယ္လားဆို ပ်င္းတာပါပဲတဲ႕ ။ သူတို႕က်ေတာ့ မရပ္ခ်င္တာ ။ တစ္ခုခုကိုေၿပာင္းၿပီး မလုပ္ခ်င္တာလည္း ပ်င္းရိၿခင္းလို႕ အနက္ေကာက္လို႕ ရမယ္ထင္ပါတယ္ ။ ဒါေၾကာင့္ ပ်င္းတယ္ေပါ့ဗ်ာ ။
စာလိုေၿပာရရင္ အေၿပာင္းအလဲကို မလုပ္ခ်င္တာ ။ အေၿပာင္းအလဲကို ဆန္႕က်င္တာေပါ့ ။ ရပ္တဲ႕ေကာင္ကလည္း ရပ္ပဲ ရပ္ေနခ်င္တယ္ ။ သြားတဲ႕ေကာင္ကလည္း သူသြားတဲ႕ လမ္းေၾကာင္းအတိုင္း ၊ သြားေနတဲ႕ႏႈန္းအတိုင္းပဲ ဆက္သြားခ်င္ၾကတယ္ ။ အဲ႕မွာ နည္းနည္း မ်က္စိလည္တက္တာက သြားတဲ႕ေကာင္က သြားၿမဲသြားတယ္ဆိုတာပါပဲ ။ အရင္က ဂရိေတြလည္း မ်က္စိလည္ခဲ႕တယ္ ။ သူတို႕ထင္တာက သြားတဲ႕ေကာင္က တစ္ခ်ိန္ခ်ိန္မွာ ရပ္ကို ရပ္သြားရမယ္ ။ ဆိုေတာ့ . . . ရပ္ၿခင္းတရားက အားလံုးရဲ႕ တရား ။ အဲ႕ဒီလို ယူဆခဲ႕ၾကတာကိုး ။ ဒါေပမယ့္ ဂယ္လီယိုယိုက ရပ္သြားတာ Friction ရွိလို႕ . . . မရွိရင္ ရပ္မွာမဟုတ္ဘူး ။ သြားၿမဲသြားမွာပဲလို႕ စတင္ရိပ္မိသြားတယ္ ။
အဲ႕ဒါကို နယူတန္က သူ႕ရဲ႕ ေရြ႕လ်ားၿခင္းဥပေဒ ၁ Newton’s first law အၿဖစ္ ေဖာ္ၿပလိုက္တယ္ ။
ရပ္ေနတဲ႕ေကာင္သြားဖို႕ အားလိုသလို သြားေနတဲ႕ေကာင္ကိုရပ္ဖို႕ ဒါမွမဟုတ္ Direction ေၿပာင္းဖို႕လည္း အားလိုတာပဲ ။ အဲ႕ေတာ့ မထူးဘူး ။ ႏွစ္ေကာင္စလံုး ငပ်င္းေတြခ်ည္းပဲ ။ လိုတဲ႕အားဆိုတာလည္း အရာ၀တၴဳၾကီးရင္ အားမ်ားမ်ားလိုတယ္ ၊ အရာ၀တၴဳေသးရင္ အားနည္းနည္းပဲ လိုမယ္ ။ ကေလးကစားစရာကားေလးကို ရပ္ဖို႕ ဒါမွမဟုတ္ သြားဖို႕ အားနည္းနည္းပဲလိုေပမယ့္ ဂ်စ္ကားတစ္စီးကို ေရြ႕သြားဖို႕ ၊ ရပ္သြားဖို႕ဆိုတာ အားအမ်ားၾကီးလိုတာေပါ့ ။ ေၿပာခ်င္တာက အေကာင္ၾကီးေလေလ အေၿပာင္းအလဲကို ပိုၿပီး ခုခံေလေလ . . . တစ္နည္းအားၿဖင့္ အပ်င္းၾကီးေလပါပဲတဲ႕ ။
( ရူပေဗဒပံုၿပင္ - စာ ၁၉ မွ ၂၁ )
#htoohtoolay
Credit
No comments:
Post a Comment