'အလုပ္ထြက္လိုက္ျပီ' လို႕ေျပာတိုင္း ..

'အလုပ္ထြက္လိုက္ျပီ' လို႕ေျပာတိုင္း ..

'ႏွေမ်ာစရာၾကီး' လို႕ ျပန္ေျပာၾကတာေလး ခဏခဏၾကားရတတ္တာမို႕ ရင္ထဲကခံယူခ်က္ကို ေျပာခြင့္ျပဳပါ။ က်ြန္မမွားတယ္လို႔ထင္ရင္လဲ ဒါဟာက်ြန္မခံယူခ်က္ျဖစ္လို႕ က်ြန္မအတြက္ေတာ့မွန္ေနပါတယ္​

ပညာကိုႏွေမ်ာရေအာင္ အလုပ္ထြက္လိုက္ရင္ ကိုယ့္ပညာကို သူတို႕ကအကုန္ႏွဳတ္ယူထားလိုက္ တာမွမဟုတ္ပဲ။ပညာေရႊအိုး လူမခိုး။ အဓိကက ဘယ္နားေနေန ကိုယ့္ပညာတုံးမသြားေအာင္ေသြး ေနဖို႕ပဲလိုတာပါ။အလုပ္ဝင္ဝင္ ထြက္ထြက္ ဒီတိုင္းေမ်ာလိုက္ေနသူက ဘာမွတိုးမတတ္ေတာ့ပဲ ဆက္ေလ့လာေနသူက ပိုေတာ္သြားတာသဘာဝ ပါပဲ။ ေလ့လာရင္မကုန္ႏိုင္တဲ႕ပညာကို ဘယ္နားေနေနေလ့လာခ်င္စိတ္ပဲလိုပါတယ္။

ဆက္ေလ့လာခ်င္စိတ္ရွိသ၍ေလ့လာလို႕ရပါတယ္။ Applyလုပ္လို႔ရပါတယ္...

ေနာက္တက္မယ့္ရာထူးေတြေမ်ာ္ျပီးႏွေမ်ာရေအာင္လည္း ထပ္တိုးလာမယ့္ responsibility ရယ္ ေပ်ာက္သြားမယ့္မိသားစုဘဝရယ္နဲ႕ခ်ိန္တြက္ျပီး ႏွစ္ရွည္လမ်ား bully လုပ္ခံရတာတို႕ မမ ဘဘ.အစ္ကို နဲ႕ မ ေနရမွာတို႕ လုပ္ခ်င္တာေရာ မလုပ္ခ်င္တာေရာ ဝန္ႏွင့္မမွ်လုပ္ေနရမွာတို႕စတဲ႕ ေပးဆပ္သူတို႔ႏွလံုးသားနဲ႕ကိုယ္မွမရွင္သန္ႏိုင္တဲ႕ဟာ ဘာရာထူးကိုမ်ားမက္ေမာေနရမလဲ။ ရာထူးေပၚက မ်က္ရည္စက္မ်ား ဘြတစ္ခ်ိဳ႕ကို သိေနမင့္ဟာ။

အထက္လူႀကီးမဟုတ္တာလုပ္ေနတာသိသိ.ႀကီးနဲ႔လည္းျပန္မေျပာႏိုင္တာေတြေကာ...

စားဖားေတြကို.ျမင္ေနရတာေကာ..

#(ကိုယ္ဆိုးဆိုးဝါးဝါး bully လုပ္ခံရျပီး အနာဂါတ္လမ္းအားလံုးပိတ္ဆို႕ခံခဲ႕ရတဲ႕အေၾကာင္းကိုေတာ့ ဘယ္ေတာ့မွေျပာျပမွာမဟုတ္ပါဘူး။ တစ္စံုတစ္ေယာက္ကို ထိခိုက္ေစမွာမလို႕ပါ။)

ခရီးသြားဖို႕အခ်ိန္. သြားခ်င္ကြကိုယ္ပိုက္ဆံစုျပီးသြား။ ဝန္ထမ္းမဟုတ္ေတာ့ ခြင့္တိုင္စရာမလို။

'ႏွေမ်ာစရာ' နဲ႕ပါတ္သက္ရင္ တစ္ခုစဥ္းစားမိတာ Company .ဌာနကို တိုးတက္ေအာင္ျမင္ေအာင္လုပ္ေပးႏိုင္ စြမ္းရွိသူေတြ အရည္အခ်င္းျပည့္ဝေနသူေတြ အလုပ္ထြက္ၾကရင္ေတာ့ အဲ႕ဌာနအတြက္ ႏွေမ်ာစရာ လို႔ျမင္ပါတယ္။ (အရမ္းေတာ္တဲ႕ဆရာၾကီးေတြ အလုပ္ထြက္တာ ခနခနေတြ႕ဖူးလို႕ပါ)

ဝန္ထမ္းဘဝမွာ ေပ်ာ္ျပီးတိုးတက္ေအာင္ျမင္ေနသူေတြလဲရွိတာေပါ့။ သူ႕နည္းလမ္း သူ႕ခံယူခ်က္နဲ႕ သူ႕ဘြနဲ႕သူေပါ့။

#အေရးၾကီးတာက ဘဝခရီးကိုသြားဖို႕ သက္ေတာင့္သက္သာရွိမယ့္ #ဖိနပ္တစ္ရံလိုတယ္။
ဖိနပ္ကလွျပီးေစ်းၾကီးလဲ နာျပီးေထာ့က်ိဳးဘဝနဲ႕ေလ်ာက္ေနရရင္ ဘယ္လာေကာင္းေတာ့မလဲ။ ဖိနပ္တစ္ရံရဲ႕တန္ဖိုးဟာ စီးသူသက္ေတာင့္သက္သာရွိဖို႕နဲ႕ ခရီးတြငိဖို႕ပဲ။သူ႕ေနရာနဲ႕လိုက္ဖက္တဲ႕ဖိနပ္လဲျဖစ္ဖို႕လိုပါေသးတယ္။ ဘဝေတြဆိုတာကလဲ ဒီတိုင္းပါပဲ။

က်ြန္မရဲ႕ေပါက္ေနတဲ႕ဖိနပ္ကိုခ်ြတ္ပစ္ျပီး သက္ေတာင့္သက္သာဖိနပ္ေလးစီးလို႕ ခုဆို ေျခေထာက္ကဒါဏ္ရာေတြေပ်ာက္လို႔ ဘဝခရီးဟာေခ်ာေမြ႔ေနပါျပီ။
အရင္က ဖိနပ္မ်ိဳးသူမ်ားစီးျပီးလွေနလဲ ေတြးမိတာက သူနဲ႕အဲ႔ဖိနပ္ဂြင္က်ေနလို႔ရငိျဖစ္မယ္ ဖိနပ္ေပါက္တဲ႕ဒါဏ္သူေအာင့္ခံေနတာရငိျဖစ္မယ္။ ကိုယ့္အတြက္ေတာ့ ဘယ္လိုမွ အဆင္မေျပႏိုင္ဘူးဆိုတာ သိေနေတာ့ ဘယ္လိုမွမႏွေမ်ာေတာ့တာအမွန္။
ငါေတာ့မွားျပီလို႕ ဘယ္တုန္းကမွ မခံစားရတာအမွန္။

အစတည္းက သက္ေတာငိ့သက္သာ ဖိနပ္ေလးရထားရင္ေတာ့ ဘာပူစရာလိုသလဲ။ေအးေဆး။ ေလခ်ြန္ျပီး ငါေတာ့ေအးေဆးပဲလို႔ေျပာမွာေပါ့။ သူ႕ဘြနဲ႕သူ ကိုယ့္ဘြနဲ႕ကိုယ္ပါဆို။

အဓိကက ဘဝခရီးကိုသက္ေတာငိ့သက္သာ ေပ်ာ္ေပ်ာ္ရႊင္ရႊင္ ေလ်ာက္လွမ္းႏိုင္ဖို႕ပါ။
အလုပ္ဝင္ဝင္ အလုပ္ထြက္ထြက္ သက္သာတဲ႕ဖိနပ္တစ္ရံနဲ႕ေလ်ာက္လွမ္းရတဲ႕ခရီး
ျဖစ္ဖို႔လိုပါတယ္။ကိုယ့္ဘဝကိုေပ်ာ္ရႊင္ေက်နပ္ဖို႕လဲလိုပါတယ္။ဘယ္မွာေနေနေအာငိျမင္ေအာင္လုပ္ႏိုင္ရင္ ေအာင္ျမင္မွာပဲဆိုတာ အလုပ္ဝင္ဖို႕ အလုပ္ထြက္ဖို႕ ဆံုးျဖတ္မရႏိုင္ ဗ်ာမ်ားေနသူမ်ားအတြက္ စဥ္းစားဆံုး့ျဖတ္တ္ႏိုင္ေအာင္ပါ။

ဒါမလုပ္ေတာ့ရင္ ေနာက္ထပ္လုပ္ဖို႕အလုပ္ရွိေနရင္ေတာ့ ပိုေကာင္းပါတယ္။ ေနသားမက်ခင္ ကိုယ့္ကိုယ္ကို occupy လုပ္ႏိုင္ေအာင္လို႔ပါ။

'ပဋိရူပေဒသ' ဟာ တစ္ေယာက္နဲ႕တစ္ေယာက္မတူညီႏိုငိပါဘူး။
ကိုဟ့္ရဲ႕ 'ပဋိရူပေဒသ' အမွန္ကို ရွာေဖြရယူေရာက္ရွိႏိုင္ပါေစ လို႔။ ဆိုးက်ိဳးေတြသာရွိျပီး ေကာင္းက်ိဳးအလြန္နညိးပါရင္ စြန္႕လႊတ္သင့္တာကို စြန္႔လႊတ္ရဲတာလဲ ပညာရွိျခင္းတစ္မ်ိဳး ရဲရင့္ျခင္းတစ္မ်ိဳးျဖစ္ပါတယ္။ အဓိကက ကိုယ့္ ပဋိရူပေဒသ ဟာ ဘယ္မွာဆိုတာ ကိုယ္ဆံုးျဖတ္ျပီး ရဲရဲဝံ႕ဝံ႕ေလ်ာက္လွမ္းႏိုင္ၾကဖို႕ပါ။

အလုပ္မဝင္ရေသးသာ အလုပ္ဝင္ေနေသာ အလုပ္ထြက္ျပီးေသာသူအားလံုး ေပ်ာ္ရႊင္ခ်မ္းေျမ႕စြာ မိမိပညာကို အသံုးခ်ႏိုင္ၾကပါေစ။ သက္ေတာင္သက္သာဖိနပ္တစ္စံုနဲ႕ ဘဝခရီးလမ္းကိုေလ်ာက္လွမ္းႏိုငိပါေစ လို႔ဆုေတာင္းေပးပါတယ္။

စာေရးသူကို Creditေပးပါတယ္ရွင္

#ကၽြန္မကေတာ့ေပါက္ေနတဲ့ဖိနပ္ေလးကိုခၽြတ္ပီးသက္ေတာင့္သက္သာရွိတဲ့ဖိနပ္ေလးေရြးဝတ္ၿပီး
သာယာေျဖာင့္ျဖဴးတဲ့လမ္းကိုကၽြန္မခ်စ္ေသာမိသားစုနဲ႔အတူ.စိတ္ခ်မ္းသာစြာေလၽွာက္လွမ္းႏိုင္ဖို႔ ...အခုကစ..ႀကိဳးစားေနရင္း...

#credit ​ေဒါက္​တာ စိုးနႏၵာထက္