သရဲအေၾကာင္းစုစည္းမႈ႔ ၄

### ေသတိုက္ထဲက အေလာင္း ###

မႏၱေလးတိုင္း ၊
အညာေႏြသည္ ပူျပင္းလွသည္။ ထန္းေတာ႐ွိ
အရိပ္ေကာင္း တစ္ခုေအာက္တြင္ လူေလးေယာက္သည္
ဝိုင္းဖြဲ႔ကာ ေအးေအးလူလူ ထန္းရည္ေသာက္
ရန္ ျပင္ဆင္ေနၾကသည္။
" ငါးေျခာက္အျမည္းက နည္းသြားမလား ေက်ာ္လင္းရာ.."
" ဟာ ထန္းရည္ေသာက္တာပဲ အျမည္းဒါေလာက္ေတာ္ၿပီေပါ့
အရက္ေသာက္တာမွ မဟုတ္တာ
ကဲ ဒိုင္ဘယ္သူလုပ္မလည္းကြာ"
" ကိုမွံုႀကီးပဲ လုပ္ခိုင္းလိုက္ေလ..."
" ဟာ အသက္ႀကီးသူကို လုပ္ခိုင္းစရာလား သန္း
ဝင္းေအာင္မင္းပဲ လုပ္လိုက္ေတာ့ ကြာ"
"ေအးပါကြာ ေပး ေပး ထန္းရည္အိုး.."
ဒီလိုနဲ႔ စကားေကာင္းေကာင္းနဲ႔ ေသာက္လိုက္ၾက
တာ အခ်ိန္ကုန္လာတာနဲ႔အမ်ွ အားလံုးလည္း
ႏႈတ္သြက္ လ်ွာသြက္ျဖစ္လာၾကတယ္။
"ကိုမွံုႀကီးေရ...ေသတိုက္မွာ ကိုမွံုႀကီး အလုပ္
လုပ္ရင္းလူေသေတြကို ကိုင္တြယ္ေနရတာ
မေၾကာက္ဘူးလားဗ်ာ.."
"ျမင္ပါမ်ားေတာ့ မေၾကာက္ေတာ့ပါဘူး ေက်ာ္လင္းေရ..
တခါတေလ မူးလာရင္ အဲဒီေသတိုက္ အေပၚထပ္ မွာ
ငါတစ္ေယာက္ထဲ သြားအိပ္ပလိုက္တာပဲကြ...ေဟးေဟး"
"ဟာ..ဘာမွမျဖစ္ဘူးလား သရဲမေျခာက္ဘူးလားဗ်ာ"
"မေၾကာက္ပါဘူး တခါတေလ ေနာက္ေန႔မွ ခ်မဲ့
အသုဘထားတဲ့ ခုတင္ေအာက္ေဘးမွာဆိုလည္း
အိပ္ပလိုက္တာပဲ ဟားဟား..."
"ေအာင္မယ္ေလးဗ်ာ..ေၾကာက္ဖို႔ေကာင္းလိုက္တာ"
"လူဆိုတာ ေသမ်ိဳးပါကြာ တစ္ေန႔ေသရမွာခ်ည့္ပါပဲ
ေက်ာ္လင္းရာ ဒါကို ေတြးၿပီးေၾကာက္ေနရတယ္လို႔."
"ေအာင္မာ..ဝင္းသူ မင္းက ေသာက္ႀကီး
ေသာက္က်ယ္ ဒါဆိုမင္း ကိုမွံုႀကီး ေနရာမွာဆို
ဘယ္လိုလုပ္မလည္း ေသာက္ပိုေတြမေျပာနဲ႔"
"ဘယ္လိုမွ မေနဘူးကြာ...ဟိုကေသေနၿပီ ေၾကာက္
စရာလား မင္းလိုငေၾကာက္ ထင္မေနနဲ႔..."
" ေအး...ကိုမွံုႀကီးေရ...အသုဘ ႐ွိတဲ့ေန႔
ဒီေကာင္ကို တစ္ညေလာက္ ေပးအိပ္ခိုင္းစမ္းလိုက္ပါဗ်ာ..
ေလာင္းေၾကးစားေၾကးေတာင္ လုပ္လိုက္ခ်င္တယ္"
"လုပ္လိုက္ေလ ၾကာသလားလို႔...ေက်ာ္
လင္းေရ ..ထန္းရည္အျမည္းေကာင္းေကာင္းနဲ႔
တစ္ဝိုင္းစာကြာ..႐ွံုးတဲ့သူ ဒကာခံေၾကး ဘယ္လိုလဲ
ကြာ ကဲဟားဟား.."
"ေအး..ေျပာရအံုးမယ္ ဒီေန႔ေသတိုက္မွာ
အသုဘအေလာင္း႐ွိတယ္ မင္းတကယ္
အိပ္ရဲသလား ဝင္းသူ
မင္းတို႔ႏွစ္ေယာက္ေလာင္းေၾကးစားေၾကး ျဖစ္ရင္
ငါနဲ႔သန္းဝင္းေအာင္လည္း အျမည္းေကာင္းနဲ႔
ေသာက္ရအံုးမယ္ ဆိုေတာ့ ငါစိတ္ဝင္စားလို႔ပါကြ
မဟုတ္ဘူးလား သန္းဝင္းေအာင္ .."
"ဟုတ္တယ္ ကိုမွံုႀကီးေရ..ဒီေကာင္ေတြ
ပြဲျဖစ္ေအာင္သာ ေတ့ေပးလိုက္ေတာ့ဗ်ာ..."
"ကဲ ဘယ္လိုလည္း ဝင္းသူ ျဖစ္မလား လုပ္ႏိုင္မွ
ေျပာေနာ္ ေသခ်ာစဥ္းစား .."
"စဥ္းစားစရာကို မလိုတာ ဝင္သူဆိုတဲ့ေကာင္ကငယ္က
တည္းက သရဲေတြ႔ခ်င္ေနတဲ့ ေကာင္ပါကြ..ဟဟား"
"ႀကိဳက္ႁပီကြာ.."
"ေဟ့..ေဟ့ ဝင္းသူ ျဖစ္ပါ့မလား ေသခ်ာစဥ္းစားအံုးေနာ္.."
" ကိုမွံုႀကီးကလည္းဗ်ာ က်ေနာ့္ကို
အထင္ေသးလွေခ်လား ဘယ္အခ်ိန္သြားရမလည္း
သာေျပာလိုက္ဗ်ာ"
"ေအး ဒါဆိုဒီည (၈)နာရီေလာက္ ငါကိုယ္တိုင္
ေသတိုက္သြားပို႔ေပးမယ္ကြာ.. မင္းရဲမယ္
ဆိုရင္ေတာ့ ည(၇)နာရီခြဲေလာက္ မင္း
ကုကၠိဳပင္ေအာက္မွာ ေစာင့္ေနကြာ
ငါလာေခၚမယ္ကြာ ျဖစ္မလား"
"ေကာင္းၿပီေလလာခဲ့မယ္ ေဟ့ေကာင္ေက်ာ္လင္း
ကတိေနာ္ အျမည္းေကာင္းေကာင္းနဲ႔ ဒကာခံဖို႔
သာျပင္ထား"
"ေအးပါကြာ မင္းတိုက္ရမွာလား ငါတိုက္ရမွာလား
ဆိုတာ ေနာက္ေန႔ သိရတာေပါ့ကြာ ဟားဟား...ဒါနဲ႔
ကိုမွံုႀကီးေရ..အသုဘက ဘယ္ကလည္း"
"ထေနာင္းကုန္းရြာကကြာ..ပိုးထိလို႔ ေဆးရံုထမ္း
လာတာ ဒီေရာက္ေတာ့ လူနာက ေသေနၿပီကြာ
မနက္ျဖန္မွ လူနာေဆြမ်ိဳးေတြ လိုက္လာၾကမယ္
ဆိုေတာ့ မနက္ျဖန္မွ အသုဘ ခ်ရမွာေပါ့"
"ဪ..."
********************

ေသတိုက္တံခါးကို ဖြင့္လိုက္ေတာ့ ေအာက္သိုးသိုး
အနံ႔က လိႈင္ထြက္လာသည္။ လက္ႏွိပ္ဓာတ္မီးနဲ႔
အထဲကို ထိုးၾကည့္လိုက္ေတာ့ အဝတ္ျဖဴ႐ွည္နဲ႔ အုပ္
ထားတဲ့ အသုဘက ကုတင္ေပၚမွာ စင္းစင္း့ႀကီး။
" ကဲ ဘယ္လိုလည္း ဝင္းသူ ...ျပန္စဥ္းစားေနာ္
ဒီအခ်ိန္ အ႐ွံုးေပးၿပီး ထန္းရည္ တိုက္လိုက္လို႔
ရတယ္ေနာ္..မင္းမအိပ္ထိေအာင္"
"ဟားဟား...ကိုမွံုႀကီးရာ က်ေနာ့္ကို ေၾကာက္
ေနတယ္ ထင္ေနၿပီလား မသိဘူးဗ်ါ စိတ္ခ်ပါ ဒီညအျပင္
ေနာက္ညပါ ထပ္႐ွိေသးရင္ လာအိပ္ေပးအံုးမယ္ ဟုတ္
ၿပီလား..ဟဟား..က်ေနာ္ ထန္းရည္မတိုက္ခ်င္ဘူး
ဆိုတာထက္ သရဲမေၾကာက္ဘူး ဆိုတာကို အားလံုးကို
သိေစခ်င္တာပါ"
"မဟုတ္ပါဘူးကြာ ျဖစ္ပါ့မလားဆိုၿပီး စိတ္ပူလို႔ပါကြာ
ကဲဒါဆိုလည္း အထဲဝင္ကြာ"
ကိုမွံုႀကီးက အေလာင္းေကာင္၏ ကုတင္တြင္
ဖေယာင္းတိုင္ အတိုင္ႀကီးကို ထြန္းလိုက္ေတာ့
အလင္းေရာင္က တစ္ခန္းလံုးကို ပ်ံ့သြားသည္။
"ေလတိုက္ၿပီး မီးၿငိမ္းသြားမွာစိုးလို႔ ဖေယာင္းတိုင္
အတိုင္ေသးမယူလာဘူး ေရာ့ဒီမွာ ေနာက္ထပ္
အတိုင္ႀကီးေလးတိုင္ က်န္ေသးတယ္
တညလံုးထြန္းထားေပါ့ကြာ...
အေပၚထပ္မွာ မင္းအိပ္ခ်င္သလား"
"ရတယ္ ကိုမွံုႀကီး ဒီမွာပဲ အိပ္ေတာ့မယ္..အိပ္ျဖစ္
မွာေတာင္ မဟုတ္ပါဘူးဗ်ာ..ဒီမွာဖတ္ဖို႔ စာအုပ္ေတြ
ယူလာခဲ့တယ္ ဖေယာင္းတိုင္ တစ္ထုပ္လည္း ယူ
လာခဲ့တယ္"
"ေအး မအိပ္လည္း ရတယ္ကြာ မိုးလင္းထိ ဒီမွာ
ေနရဲတယ္ဆိုရင္ ရၿပီကြာ ဟုတ္ၿပီလား..ကဲကဲ..ငါျပန္
ၿပီေနာ္..တံခါးလာပိတ္လိုက္အံုး.."
"ဟုတ္ကဲ့..ဟုတ္ကဲ့"
တံခါးပိတ္လိုက္ေတာ့ အခန္းထဲမွာ တေရာ္ကင္ပြန္း
နဲ့စႏြင္းမႈန္႔နံ႔လိုလို အေပါစားေပါင္ဒါမႈန္႔နံ့လိုလို
မသတီစရာ အနံ့က ႏွေခါင္းမွာ
စူးခနဲတိုးဝင္လာတယ္။ ႏွာေခါင္းကို
ပြတ္လိုက္ရင္း အသုဘကုတင္ေအာက္နားတြင္
ေနာက္ထပ္ဖေယာင္းတိုင္ တစ္တိုင္
ထြန္းလိုက္ၿပီး စာဖတ္လိုက္သည္။
စာဖတ္ေနရင္းည (၁၂) နာရီတိတိ အခ်ိန္ေလာက္တြင္
အေပၚထပ္ဘက္မွာ တစ္ေယာက္ေယာက္က
လမ္းေလ်ွာက္ေနသလို ၾကားလိုက္ ရသည္
။ေသခ်ာနားစြင့္ေထာင္လိုက္ေတာ့
အသံကတိတ္သြားျပန္သြားျပန္သည္။
မိမိစိတ္ထင္ျပီးျကားမွားတာ ထင္ပါရဲ႕။ထိုစဥ္
"ေဒါက္..ေဒါက္"
အျပင္ဘက္မွ တံခါးေခါက္သံေၾကာင့္
ဘယ္သူဘာလိမ့္ဆိုၿပီး ဓာတ္မီးယူၿပီး တံခါးသြားဖြင့္ၾကည့္
လိုက္ေတာ့ ဘယ္သူမွ႐ွိမေနဘူး..ဓာတ္မီးနဲ႔အေဝးကို
ထိုးၾကည့္လိုက္ေတာ့ ေသတိုက္နားက သခ်ၤိဳင္းက
ခ်ံဳပုတ္ေတြ သစ္ပင္ေတြ ေျမစာပံုနဲ႔အုတ္ဂူျဖဴျဖဴေတြက
စိတ္ေျခာက္ျခားစရာ။ဝင္းသူလည္း အျမန္တံခါးပိတ္
လိုက္ကာ စာျပန္ဖတ္ေနလိုက္တယ္။
အဲခ်ိန္မွာ အျပင္ဘက္မွာ မိုးတဖြဲဖြဲက်သံ
တေျဖာက္ေျဖာက္လည္း ၾကားရျပန္တယ္။
သၾကၤန္ေရာက္ဖို႔ ဆယ္ရက္ေလာက္ပဲ လိုေတာ့တယ္ဆိုေတာ့ သၾကၤန္မိုး
ရြာတယ္ ထင္ပါရဲ႕။အေဝးဆီမွ အူအထဲက ဆြဲဆြဲငင္ငင္
အူလိုက္ေနတဲ့ ေခြးအူသံကလည္း တေစၦ သရဲ တခုခု
ကို ေတြ႔လိုက္လို႔ အူေနသည့္အလား...ဝင္းသူကိုယ္
မွာ မိုးေၾကာင့္လားမသိ ခ်မ္းစိမ့္စိမ့္ေလး ျဖစ္လာ
တယ္။ဝင္းသူစိတ္ထဲမွာလည္း အလိုလို အားငယ္လာတယ္။
"႐ွပ္...႐ွပ္...႐ွပ္.."
ေဟာ! အေပၚထပ္မွာ ဒီတခါေတာ့လမ္းေလ်ွာက္သံ
အတို္င္းသားၾကားရျပန္ၿပီ။ ဝင္းသူစာ ဆက္ဖတ္မေန
ေတာ့ပဲ အေပၚဘက္ကို ရင္တထိတ္ထိတ္နဲ့
အာရံုစိုက္လိုက္ေတာ့ ေျခသံမၾကားရေတာ့ျပန္ပါ။
" ေဒါက္..ေဒါက္..ေဒါက္"
အျပင္ဘက္မွာ တံခါးထပ္ေခါက္သံ...က်ိန္းေသၿပီ
ဝင္းသူသိလိုက္ၿပီ..မိမိကို သရဲေျခာက္ေနၿပီဆိုတာ ...
ဒုန္းဆိုတဲ့ အေပၚထပ္မွ ထပ္မံ႐ုတ္တရက္ တစ္စံုတစ္
ခု ျပဳတ္က်တဲ့ အသံေၾကာင့္ ဝင္းသူကိုယ္မွာ
တြန္႔ခနဲ ျဖစ္ကာ ထိတ္လန္႔သြားသည္။ထိုစဥ္ ဝင္းသူ
အမွတ္မထင္ မိမိအနား႐ွိ ကုတင္ေပၚက အေလာင္းကို
လွမ္းၾကည့္လိုက္ေတာ့ ေပါင္ဒါမႈန္႔လိမ္းထားတဲ့
အေလာင္းေကာင္က ႐ုတ္တရက္ထထိုင္ေနၿပီး မိမိကို
လွမ္းၾကည့္ေနတာ ျမင္ရေတာ့
ဝင္းသူကိုယ္မွာၾကက္တိန္းတျဖန္းျဖန္းထ
သြားခဲ့သည္။အဲဒီအခ်ိန္မွာပဲ အေလာင္းေကာင္က
ဝင္းသူ ကိုျပံဳးျပလိုက္ၿပီးဝင္းသူကိုယ္ေပၚသို႔ ခုန္အုပ္
လာပါေတာ့သည္။
" ဂါး..."
" ေအာင္မယ္ေလး "
အေလာင္းေကာင္ ဝင္းသူကိုယ္ေပၚမွာ က်လာခ်ိန္
မွာေတာ့ ထိတ္လန္႔လြန္းသျဖင့္ ဝင္းသူကိုယ္မွာ
ေပ်ာ့ေခြလဲက်သြားေလေတာ့သည္။
" ဟာ..ဝင္းသူ..ဝင္းသူ ေဟ့ေကာင္..ဝင္းသူ
ဟာလုပ္ၾကပါအံုး ကိုမွံုႀကီး..သန္းဝင္းေအာင္.."
ေက်ာ္လင္းသည္ ဝင္းသူကို ဖက္ထားရင္း
မ်က္ႏွာကို ပုတ္ႏိႈးေနေလေတာ့သည္။အေပၚထပ္မွ
သန္းဝင္းေအာင္အျမန္ေျပးဆင္းလာၿပီး တံခါးေျပးဖြင့္
လိုက္ရာ အျပင္ဘက္ ေသတိုက္ေဘးမွာ တံခါး
ေခါက္ျပီး ပုန္းေနတဲ့ကိုမွံုႀကီးလည္း အျမန္ေျပးဝင္
လာေတာ့သည္။
********************

စာႂကြင္း။ ။ဘယ္ေလာက္ပဲ သရဲမေၾကာက္သူ ျဖစ္
ေနပါေစ...ဒီလိုပံုစံနဲ႔ အေျခာက္ခံရမယ္ဆိုရင္ျဖင့္....

Credit by Nyi Pite
ADMIN @_#  TH!t P!N







###  အ႐ိုးေကာက္စားတဲ့ သရဲ  ###

( Member Khon Naung Soe ပို႔ေပးထားတဲ့ ဇာတ္လမ္းေကာင္းေလးတစ္ပုဒ္ပါ၊
ႀကိဳက္ႏွစ္သက္ၾကမယ္လို႔ထင္ပါတယ္ ၊  ကဲ အားေပးၾကပါဦးဗ်ာ )

ကြ်န္ေတာ္ 2012က ၾကံဳခဲ့တဲ့ အျဖစ္ပ်က္ေလးပါ
ေရဦးျမိဳ ့နယ္ ကပါ
ကြ်န္ေတာ္ ၁၀တန္းပထမ ၾကတဲ့နွစ္ေပါ့ဗ်ာ
စိတ္ေတြေလပီး အရက္စေသာက္တပ္ခါစေလးပါ
အေမေစ်းဆိုင္းေလ မနက္ခင္းဝိုင္းလုပ္ပီး
ေနလည္ခင္းကြ်န္ေတာ္လဲ အိပ္ေနတယ္ ကြ်န္ေတာ္သူငယ္ခ်င္း မ်ိဳးမင္း ေရာက္လာပီး နိုးတယ္ ညသူတို ့ေတာ ေကာက္လႈိင္းေဆာင့္အိပ္
ရမွာတ့့ဲအေဖာ္မရွိလို ့တဲ့ေခၚတယ္
ကြ်န္ေတာ္က ငယ္ငယ္ကတဲ့က
ေၾကာက္တက္သူမို ့ မလိုက္ခ်င္ဘူးေျပာ
တယ္ မရပါဘူး အေမကလဲ လိုက္သြား
လိုက္ပါဆိုတာနဲ့ လိုက္ခဲ့မယ္ေျပာလိုက္တယ္
ညေန 6:00နာရီေလာက္ ေထာ္လာဂ်ီနဲ့လာေခၚတယ္ သူဦးေလး ကိုမ်ိဳးဦး လဲပါလာတယ္ကြ်န္ေတာ္လဲ
ေလးခြ(ဘတ္ခြ) လြယ္အိပ္ေလး လြယ္ပီး ေထာ္လာဂ်ီေခါင္းခန္းထဲကေန
လိုက္သြားတယ္ မ်ိဳးမင္းက လက္တို့ ့ပီးျပတယ္ ေပ်ာ္ပီေလ Grand တစ္ေထာင့္လြယ္အိပ္ထဲထည့္လာတယ္ ရြာအေနာက္ဘက္ ေႏြခါဆိုေတာ့
စပါးပင္းေတြရိပ္ထားလို ့ လယ္ၾကားကေန
ဖ်က္ပီး 45မိနစ္ေလာက္ေမာင္းရပါတယ္
သူတို ့ေခၚတာကေတာ့ ထန္းရွစ္ပင္ေတာ့တဲ့
ထန္းပင္းက ရွစ္ပင္မကပါဘူး အပင္၂၀ေတာင္
ေက်ာ္ပါတယ္ ထန္းပင္ေတြကလဲ သုံးပင္း
ပူးေတ နွစ္ပင္းပူးေတြက မ်ားပါတယ္
စကားတစ္ေျပာေျပာနဲ့ မ်ိဳးမင္း တို ့ေတာ ကို
ေရာက္လာပါတယ္ ေကာက္လႈိင္းေတြလဲ အပံုလိုက္
ထပ္ထားပါတယ္ ထန္းပင္းေတြက လဲ ကတုံး
ျဖစ္လို ့ထန္းရြက္ေတြ ခုတ္ပီး မ်ိဳးမင္းတို ့ လယ္ကြင္း
ထဲတြင္ အပံုလိုက္ထပ္ထားပါတယ္ လ ကလဲသာ
ေနေတာ့ လယ္ကြင္း သံုးကြက္ ျခာေလာက္က
နက္စင္ျဖဴျဖဴေလးကလဲ ျမင္ေနရတယ္
ေလးကလဲ တ္ိုက္လိုက္တာ တစ္ဟူးဟူးနဲ
ပါလာတ့ဲ အရက္န့ဲ အျမည္းက လယ္ၾကြက္
ေၾကာ္နဲ့ စကားေျပာလိုက္ ေသာက္လိုက္နဲ့
ေထ်ာ္လာဂ်ီေပၚ ဇိမ္ရွိေနတာေပါ့
ေလးလဲ အရမ္းမတိုက္ဘဲနဲ့
ထန္းပင္းသုးံပင္းပူးၾကီးက
"က်ြိးးး ကြ်ိးးးး " အသံေတြထြက္လာတယ္
ကြ်န္ေတာ္လဲ ဘာေျပာေကာင္းမလဲ
သူငယ္ခ်င္းေဘးေျပးကတ္ လိုက္တယ္
နာရီၾကည့္ေတာ့ 11ေက်ာ္ေနပီ
သူငယ္ခ်င္းဦးေလးက ေလးခြ ေပးဆိုပီး
အဲ့ဒီထန္းပင္ကို ျပစ္ေတာ့တာပဲ
"ဖုန္းးး ဖုနါးးး ဖုန္းးးး" သံုးေလး ခ်က္ေလာက္ဆက္ျပစ္ေတာ့
ညိမ္သြားတယ္ ေသာက္လက္စခြက္ေလးေတြ
အပ်က္ဖ်က္ပီး ထမင္းစား ေသာက္ အရိုးေတြကိုေတာ့
ဒီအတိုင္းပဲ ျပစ္လိုက္ပါတယ္ ထမင္းေလးစားပီး
အိပ္ဖို ့ေနယာေလးယူေနတုန္း
ထန္းပင္းေပၚကေန "ဖလန္းး ဖလန္းး" ပ်ံပီး
ကြ်န္ေတာ္တို့အေပၚဝဲပီး "ဂီးးးး ဂီးးးး"
န့ဲေအာ္တ့ဲအသံကလဲ လူတစ္ကိုလံုး လန္းပီးေတာ့ေတာင္တုန္သြားတယ္
သူငယ္ခ်င္းဦးေလးကေတာ့သိလို ့ေနမွာေပါ့
ေထာ္လာဂ်ီ ေခါင္းခန္းထဲ ဝင္ၾကတဲ့ ဒီေန ့ေတာ့
ျဖစ္သလိုအိပ္ၾကေတာ့တဲ့ ကြ်န္ေတာ္ဲနဲနဲ ေတာ့
သေဘာေပါက္သြားပီ ဦးမ်ိဳးဦး ပဲ အေစာက
အေပၚမွာ အိပ္ဖို ့ ဖ်ာေတြေတာင္းခင္းppေလ
သူငယ္ခ်င္းကလဲအိပ္လိုက္ပါကြာတဲ့
ေနာက္ပီး အေပၚက ေလတိုက္တယ္ဟ
တ့ဲ ကြ်န္ေတာ္ကို ဖာတာေလ စကားေလးေျပာလိုက္
သီခ်င္းေလးတစ္ စာ စာေအာ္လိုက္
ဘာမွမၾကာ ေသာက္ထားတယ္အရွိန္ ေလးနဲ့
သူငယ္ခ်င္းေက်ာမွီးပီးအိပ္ေပ်ာ္သြယ္တယ္
သူငယ္ခ်င္းဦးေလ ေဟာက္တ့ဲ အသံနဲ ့
ကြ်န္ေတာ္နိုးလာပါတယ္ မ်က္လုံုးေလးျပဴးျပဲဖြင့္ပီးၾကည့္ေတာ့သူငယ္ခ်င္းကလဲ
ပြစိ ပြစိန့ဲ မ်ိဳးမင္း ဘာလုပ္ေနတာလဲ
လို့ေမးေတာ့ ထန္းပင္ေတြဖက္ ေမးေငါ့ ေျပာေတာ့
တစ္ခါမွ သရဲ မေျခာက္ခံရဘူးတ့ဲ ကြ်န္ေတာ္
အသက္မထြက္တာ တစ္မယ္ပဲ လ ကလဲသာ
ၾကယ္ေလးေတြကလဲမွိတ္တုတ္ မွိတ္တုတ္နဲ့
ဆံပင္စုပ္ဖြားၾကီးနဲ ့ ထန္းပင္းေပၚငုတ္တုပ္ထိုင္ေနတယ္
ေလးနွစ္သားေလာက္အရြယ္ေလးကလဲ
ရယ္ေနတဲ့အသံလဲ ၾကားေနရတယ္ ထန္းပင္းေတြေပၚ
ခုန္းေနတာဗ်ာ ခဏေနေတာ့ ကေလးက ထန္းပင္းေပၚကေနဆင္းလာတယ္
ဆံပင္စုပ္ဖြားၾကီးနဲ့ မိန္းမၾကီးကလဲ ေဇာက္ထိုးၾကီးဆင္း
လာတယ္ဗ်ာ လမ္းေရွာက္ေနတာကလဲ
ကြ်န္ေတာ္တို့ေထာ္လာဂ်ီဆီဗ်ာ
ကြ်န္ေတာ္ ေၾကာက္လန့္ပီး
ဦးမ်ိဳးဦးကို နိုးပါတယ္ သူကလဲ ေသေနလိုင္တာ
ေတာ္ေတာ္နဲ့မထဘူး ဦးမ်ိးဦး ကြ်န္ေတာ္တို့သက္ေတာ့
မွာလားမသိဘူး လုပ္ပါဦးဗ်ာ လို ့ေျပာတယ္
သူငယ္ခ်င္းကလဲ ငိုတဲ့အသံနဲ့ ဦးေလ လုပ္ပါဦး
ဦးေလးလုပ္ပါဦးနဲ ့ေအာ္ေနတယ္
ဦးမ်ိဳးဦးက မင္းတို့ မွန္ေတြတင္လိုက္တဲ့
အသံလံုးဝ မထြက္နဲ့တဲ့ ဘာမွမျဖစ္ဘူးတဲ့
အဲ့လိုစကားေျပာပီ ျပန္ၾကည့္လိုက္ေတာ့
မရွိေတာ့ဘူးဗ်ာ သူငယ္ခ်င္း လက္ေလးကိုင္ပီသက္ျပင္းေလး ခ်ကာရွိေသး
ေထာက္လာဂ်ီ အေနာက္က အသံၾကားရတယ္
လမ္းေရွာက္ေနတဲ့အသံ ေနာက္ပီး "ကြ်တ္ းးးကြ်တ္းးး"
အသံေတြၾကရတယ္ ကြ်န္ေတာ္ထင္တာက
အရိုးေတြ လိုက္ေကာက္စားေနတယ္ထင္တာပဲ
ဦးမ်ိဳးဦးကလဲ ေၾကာက္လန့္ပီး ထေအာ္လိုက္ပါတယ္
ငါ့ယိုးမွ မသာမ ကိုဟာကိုမေနပဲနဲ့ ငါ့တို့ လာ
ဒုကၡလာေပးေနတယ္ ေအာ္ဆဲတယ္ဗ်ာ
ပိုဆိုးပါေလးေရာဗ်ာ ေထာ္လာဂ်ီ ေနာက္မွီးကို
လက္နဲ့ ရိုက္လိုက္တယ္ "ေဗ်ာင္းးး "ဆိုတဲ့
အသံၾကားပီး ကြ်န္ေတာ္ ကိုကြ်န္ေတာ္ အားတင္းပီး
ဘုရားစာေတြ ဖင္ေထာင္ေအာ္ဆိုေတာ့တာပဲ
ကြ်န္ေတာ္သူငယ္ခ်င္းေဘးက တံခါး အေပါက္ေပါ့ မွန္တင္ထားတဲ့အေပါက္ေပါ့ဗ်ာ ျမင္လိုက္ရတ့ဲ
အခိုက္တန့္မွ ပါးစပ္ အေဟာင္းသားျဖစ္သြားခဲ့ရပါတယ္
ဆံပင္စုပ္ဖြား မိန္မၾကီးက ဘယ္ဘက္ နဖူး ကေန
အေရခြန္ၾကီးက ေမးေစ့ထိ တြဲၾကေနပါတယ္
မ်က္လံုးတစ္ဖက္ကလဲမပါေတာ့ဘူး ကေလးကခ်ီထားေသးတယ္ ကြ်န္ေတာ္တို့ ကိုစိုက္ၾကည့္ေနပါတယ္
ကေလးကလဲ ဥးီေခါင္းငယ္ထိတ္ ကေန
ညာဘက္ နားရြက္နားထိ ေခါင္းကပိန့္ေနပါတယ္
ေသြးေတြကလဲ ဖ်ာထြက္ပီ အက်ီ ေတြပါ ေပးက်န္
ေနပါတယ္ ကေလးက လဲ ကြ်န္ေတာ္ျပဳံျပေနသလိုမ်ိဳးပဲဗ်ာ အ့ဲဒါျမင္ပီး ကြ်န္ေတာ္ေလာကၾကီးနဲ့ အဆက္သြယ္ ပ်က္သြား
ပါတယ္ ကြ်န္ေတာ္ျပန္သတိရလာေတာ့
ရြာဦးေက်ာင္းဘုန္းၾကီးရယ္ အေဖရယ္ အေမရယ္
မ်က္နာငယ္ေလးေတြနဲ့ ၾကည့္ေနၾကတယ္
ကြ်န္ေတာ္လဲ လည္ေခ်ာင္းေတြလဲနာေနတယ္
သားဘယ္လိုလုပ္ အိပ္ေရာက္ေနတာလဲ
ေမးေတာ့ ခုခ်ိန္ထိ ေျပာမျပေသးပါ
အေဖက ေမးတယ္ ငါ့သား အေဖတို ့အေမတို ့မွတ္မိလား
တဲ့ ကြ်န္ေတာ္ေခါင္ပဲညိမ့္ျပတယ္ အေဖက ကြ်န္ေတာ္စကားမေျပာ
ေတာ့ သိပ့္ဝမ္းသာပံုမရ သူငယ္ခ်င္းက
သားၾကီးငါ့မွတ္မိလားတဲ့ ကြ်န္ေတာ္
အားယူပီးေတာ့ "ေနာက္တစ္ခါ ေတာထဲသြား
ရေအာင္ေျပာရင္ မင္းအရင္သက္မယ္လို့ေျပာေတာ့"
အေဖ အေမ ရြာဦးေက်ာင္းဘုန္ၾကီး သူငယ္ခ်င္းေရာ
ဝိုင္းရယ္ၾကပါတယ္ ။။
(ေနာက္သတင္းရတာေတာ့
သူငယ္ခ်င္းတို႔ မပိုင္ခင္ အရင္တုန္းက
လင္မယားသံုးေယာက္ ထန္းသီးခ်ိဳင္ ၾကတာတဲ့
လင္လုပ္သူက ထန္းသီးခိုင္ခုတ္ခ်လိုက္တာ
မိန္းမနဲ႔ကေလးေပၚ ၾကပီး ေသသြားတာတဲ့
လင္ကလဲ ေထာင္ထဲတင္ရူးပီး
ေသသြားတာတဲ့) !!!!!!!!!!!!!!!!!

ADMIN @_# TH!t P!N








### ထြက္သြားစမ္းပါ ###

ထက္ တစ္ေယာက္ အင္တာဗ်ဴး ဝင္ရ မည့္ အေဆာက္အဦးကို တခ်က္ ေမာ့ၾကည့္လိုက္မိ သည္။ အင္း အလုပ္ရတာ မရတာ ျပသာနာမရိွ အဓိက က ဒီအလုပ္ကို ေလ်ွာက္ရဲဖို႔ သာ အဓိက လို႔ ထက္ရဲ႕ခင္ပြန္းသည္ ကိုဦး စကားကိုသာ ၾကားေယာင္ရင္ အင္တာဗ်ဴး ရမည့္ အခန္းဆီသို႔ တစ္လွမ္းခ်င္း းးးးးး
တကယ္ေတာ့ ထက္က အသက္ဆယ့္ရွစ္နွစ္အ႐ြယ္မွာပဲ ကိုဦးလက္ကိုဆြဲၿပီးဘဝ တစ္ခု တည္ေဆာက္ခဲ့သူပါ။ ကိုဦးက လည္း နိုင္ငံျခား သေဘာၤ လိုက္ေနသူ သေဘာၤသားတစ္ေယာက္ပါ။ ဘဝ သစ္တစ္ခုကိုတည္ေထာငိၿပီးသာယာတဲ့မိသားစု တစ္စုကို ပိုင္ဆိုင္ထားသူပါ။သား သမီး နွစ္ေယာက္ရိွတဲ့ ထက္ကို အားလံုးက ကေလးအေမဆိုတာ က်ိန္ေျပာမွ သာယံုၾကတာပါ။ ျဖဴေဖြးဝင္းစိုေနတဲ့ အသားအရည္နဲ႔ မနိမ့္မျမင့္ အရပ္အေမာင္း။ မ်က္ခံုးေကာင္းေကာင္း မ်က္လံုးဝိုင္းဝိုင္း ၾကည့္ေကာင္းလွတဲ့ မ်က္နွာက် ကိုပိုင္ဆိုင္ထားတဲ့ ထက္ကို မည္သူက ကေလးနွစ္ေယာက္အေမလို ႔ ထင္အံ့။သားႀကီးက တကၠသိုလ္ ပထမ နွစ္ အသက္၁၈ နဲ႔ သမီးငယ္ ကကိုးတန္းေက်ာင္းသူ။ အေမနဲ႔သားသမီးသံုးေယာက္အတူ ေလ်ွာက္လည္ၾက ရင္ ေမာင္နွမ ေတြလို႔သာ အားလံုးကထင္ျမင္ၾကတာပါ။ထက္ ရဲ႕အသက္က ၃၈နွစ္။
အမ်ားစု ခန္႔မွန္းၾကတဲ့ အသက္က ၂၆/၂၇ နွစ္ေပါ့။အသက္ငယ္သူလို႔ ထင္ရေအာင္လည္းေဟာ့ေဟာ့ရမ္းရမ္းျပင္ဆင္မႈမ်ိိိုးကို ထက္ ဆီ ၌ ေတြ႕ ရမည္မဟုတ္။ ေက်ာလယ္သာသာ ရိွတဲ့ဆံပင္ကို မစည္းမေနွာင္ ခပ္ဖြဖြခ်ၿပီး လြတ္လပ္တဲ့ ရႈပ္အကၤ်ီမ်ိဳးကိုသာဝတ္ဆင္သူပါ။ ခင္ပြန္းျဖစ္သူ နိုင္ငံျခားသေဘာၤ တက္ခ်ိန္ ၊ သား နွင့္သမီးေက်ာင္းသြားခ်ိန္မွာ ပ်င္းလွ ပါတယ္။ အလုပ္တခုလုပ္ပါရေစလို႔ ခ်စ္ခင္ပြန္းကို ခြငိ့ေတာင္းၿပီး ယခု အလုပ္ေခၚဆိုသည့္ ကုမၸဏီကို အလုပ္လာေလ်ွာက္ျခင္းသာ။
ၿပီျပည့္စံုတဲ့ဘဝ မွ လာသူျဖစ္ၿပီးလုပ္ငန္းခြင္ အေတြ႕အႀကံဳလည္း ရိွသူမဟုတ္။ ဒါေပမဲံ ့ ဘြဲ႕ရ ပညာတတ္ ၊ English ကို အမိဘာသာစကားတစ္ခုလို က်င္လည္စြာ ေျပာနိုင္သူ တေယာက္ပါ။ အခု ထက္ေလ်ွာက္မည့္ကုမၸဏီက ခရီးသြားလာေရး လုပ္ငန္း တစ္ခု။ ေလ်ွာက္ရမဲ့ Post က sales and marketing Manager. လုပ္ရမည့္ ဌာန က အသစ္ တိုးခ်ဲ့ မည့္ လုပ္ငန္းသစ္။ လက္ရိွ bossက ေအာင္ျမင္ေသာ လုပ္ငန္းရွင္ တေယာက္။ အသစ္တိုးခ်ဲ့မည့္ branch အတြက္လူ ထပ္မံ ေခၚဆိုျခင္းသာ။ သူ ႔၌ လက္ရိွေအာင္ျမင္ေနေသာ လုပ္ငန္းကို ထပ္မံ တိုးခ်ဲ့သည့္အတြက္ မန္ေနဂ်ာ သစ္ေခၚယူျခင္းသာ။
ထက္ အနည္းငယ္ ေတာ့ အားငယ္မိသား။ အေတြ႕အႀကံဳမရိွ။ အသက္ကလည္းသံုးဆယ္ေက်ာ္ ကေလးအေမ တေယာက္ ၊ အလုပ္တခုကို ရနိုင္ပါ့မလား။ ခင္ပြန္းျဖစ္သူရဲ႕ အားေပးစကားေၾကာင့္သာလာေလ်ွာက္ရဲျခင္း ျဖစ္သည္။ အလုပ္ရံုးကလည္း ထက္ တို႔တိုက္ခန္း နွင့္ ဆယ္မိနစ္ခန္႔သာ လမ္းေလ်ွာက္ရမည့္ ေနရာ။ လခ က ထက္အတြက္အဓိကမက်။ အဓိက က်သည့္အရာက အိမ္မွာ အိမ္ေထာင္သည္အမ်ိိုး သမီး တစ္ေယာက္အေနနဲ႔အိမ္ေထာင္ထိန္းေနရာတစ္ခုနဲ႔ပဲဘဝကိုမျဖတ္သန္းလို။
ဒါနဲ႔ပဲ ထက္ အင္တာဗ်ဴး း ခဲ့ပါတယ္။ ထက္ရဲ႕ CV form ကိုၾကည့္ၿပီး boss က သေဘာက်ကာ အလုပ္ ခန္႔ခဲ့တယ္။ ဒါေပမဲ့ ထက္ ေလ်ွာက္ခဲ့တဲ့ Sales Manager ရာထူး ကိုေတာ့တိုက္ရိုက္ မေပးေသးပဲ လက္ေထာက္ sales manager ေနရာ ေတာ့ ရခဲ့တယ္။ Assit. Sales mangear သံုးလ လုပ္ၿပီးသေဘာက်ရင္ မန္ေနဂ်ာ ရမွာေပါ့။

ေလာေလာဆယ္ လက္ရိွေအာင္ျမင္ေနတဲ့ လုပ္ငန္း တခုရဲ႕ လက္ေထာက္မန္ေနဂ်ာ ရာထူးေတာ့ရတယ္။
မဆိုးပါဘူး။ လခ ေရာ ေနရာ ေရာ။ ဒါေပမဲ့ခက္တာက အရင့္အရင္လုပ္ေနတဲ့ မန္ေနဂ်ာ မမ ရဲ႕လက္ေထာက္ဘဝ။အဲ့မန္ေနဂ်ာ က လက္ရိွေအာင္ျမင္ေနတဲ့လုပ္ငန္းမွာအေတြ႕အႀကံဳ ၁၅ နွစ္ရိွသူ။ သူမ ရဲ႕လုပ္ငန္းမွာေအာင္ျမင္လွတဲ့ Sales Manager ။ အရပ္ျမင့္ျမင့္ေဒါင္ေကာင္းေကာင္း အသားျဖဴျဖဴ စမတ္က် လွတဲ့ မမ က ေတာ္ရံုတန္ရံုသူ ဆို လ်ွင္ အထင္ေသးလြန္းလွတယ္ ေလး။တရံုးလံုးမွာသူမ ရဲ႕ ေမြးစား သမီး ေလးေယာက္နဲ ့ တစ္မင္းတစ္ခ်င္း တည္ေထာင္ေနသူ ။
ခက္တာက ထက္ ထက္။ ကံေကာင္းတာက အလုပ္တခုကို လြယ္လြယ္ကူကူနဲ႔ ရ ခဲ့တယ္။ ကံဆိုးတာက လုပ္ငန္းသစ္တစ္ခု ဆီ သို႔ မန္ေနဂ်ာတေယာက္အေနနဲ႔ မသြားရခင္ ဘယ္သူ႔မွ သူ႔ေလာက္ေတာ္တယ္လို႔ မထင္တဲ့ မန္ေနဂ်ာ မမရဲ႕ လက္ေထာက္ဘဝ။မန္ေနဂ်ာ မမနဲ႔ သူမ ရဲ႕ ေမြးစား သမီးေတြ ေနတဲ့ ရံုးခန္းမွ ာ စ ဆင္းၿပီး lesson အေပးခံရေတာ့တာပဲ။
အလုပ္စ ဝင္တဲ့ ေန႔မွာပဲ မမ တို႔ အနာေပၚ တုတ္က်ၿပီ။ မမရဲ႕ အလွက ျဖဴျဖဴေဖြးေဖြးနဲ႔ ေ႐ႊဘုိမင္းႀကိဳက္ တလံုတခဲအလွ။ မယ္ဗမာ ဝင္ေရာက္ယွဥ္ၿပိဳင္ရင္ေတာင္ ဆုရ နိုင္မည့္ သူ။ သူမရဲ႕ အလွဂုဏ္ မွာ ေက်နပ္ယစ္ေမာေနသူ မမ တစ္ေယာက္ ၊ အလုပ္ဝင္ဝင္ခ်င္းမွာ ေငြစာရင္း ကိုင္အမႀကီးက "သားသမီး နွစ္ေယာက္အေမ တဲ့လား။ မထင္ရဘူး။ အပ်ိဳရႈံးေလာက္ေအာင္ ခ်စ္စရာ ေကာင္းတယ္"လို႔ ထက္ကိုို႔ ခ်ီးက်ဴး ခ်ိန္မွာ မမ တစ္ေယာက္ ဒိုင္းကနဲ မ်က္ေစာင္းတခ်က္ကို ခ်ီးက်ဴ သူ အမႀကီးေပၚ ပစ္လႊတ္ေတာ့တာပဲ။ အမႀကီးလည္း ျပင္းထန္လွတဲ့မ်က္ေစာင္းကိုေတာ့ေၾကာက္ပံုရတယ္ ၊ပုခံုး တခ်က္တြန္႔ၿပီး သူမရဲ႕ စာရင္းကိုင္ ဌာန ကိုအျမန္လစ္ပါေလေရာ။
ဇာတ္လမ္းက စၿပီး။ လုပ္ငန္းသစ္တခုရဲ႕ မန္ေနဂ်ာျဖစ္လာမဲ့ ထက္ကို မမ စ နိုပ္ကြတ္္္ၿပီေလး။ တကယ့္သင္ေပးရမဲ့ အလုပ္ေတြ မသင္ေပးပဲ မိတၲဴ စက္မွာ မိတၲဴ ကူးခိုင္းတာမ်ဳိး ၊ ဟိုေျပး ဒီေျပးေတာက္တို အလုပ္ေတြ ကို တရစပ္ ခိုင္းေတာ့တာပဲ။
အိမ္မွာ အိမ္အကူ နွစ္ေယာက္နဲ႔ ေနခဲ့တဲ့ ထက္ ကေတာ Assi: Sales Manager ဆိုတဲ့ post တခု ေအာက္မွာ ပဲ မမ ရဲ႕ ေတာက္တို ဘဝ ေအာက္တို ေရာက္လို႔သြားေတာ့တယ္။"ထက္ ေရ မမ ေမာလာလို႔ ေရေအးေအးတခြက္ေလာက္ပါ" ဆိုတာက တမ်ိိုး ဒိထက္ပိုလာၿပီး" ထက္ေရ မမအတြက္ Coffe တခြက္ ေလာကိ' ဆိုၿပီး ရိုးရိုးဝန္ထမ္းျဖစ္တဲ့ ေမြးစားသမီးေလးေယာက္ကို မခိုင္းဘဲ လက္ေထာက္မန္ေနဂ်ာ ျဖစ္သူ ထက္ ကိုေခၚေခၚ ခိုင္းၿပီး ေဒါက္ျဖဳတ္ေတာ့တာပဲ။ ဘယ္လိုပဲ ေဒါက္ျဖဳတ္ျဖဳတ္ ၊ ထက္ရဲ႕ ရုပ္ရည္ လကၡဏာ၊ လုပ္ရည္ကိုင္ရည္၊ Customer ေတြနဲ႔ေပါင္းသင္းဆက္ဆံေရးအရည္အခ်င္း ကို ၾကည့္ၿပီးယံုၾကည္သူက boss။ မမ ကသာ အနိင္က်င့္ၿပီးပညာတရစပ္ျပေနေပမဲ့ အေရးႀကီးတဲ့ေငြ သိမ္းေငြထုတ္ေတြအျပင္ လုပ္ငန္းသစ္အတြက္အစစ အရာရာ ထက္တေယာက္ကို သာ Boss က တာဝန္ေပး ။ ရံုးခန္းေခၚ လုပ္ငန္းသစ္ ေတြအတြက္တိုင္ပင္။
ႀကိတ္မနိုင္ခဲမရ မစၦိယ စိတ္ေတြနဲ႔မမ တို႔တဖြဲ႕လံုးပူေလာင္ေနၿပီ။ သူမ ေသာက္မဲ့ coffe ေဖာ္ခိုင္းၿပီးရံုးခန္းထဲ ေမြးစားသမီးေတြနဲ႔ ခနဲ႔ၿပံဳး ေလွာင္ၿပံဳးေတြ ၿပံဳးေနတဲ့ မမ။ ဘာမွ မတတ္ပါဘူး အလကားပါ ဆို ၿပီး customer ေတြ ေရွ႕ မွာ ဖြင့္မေျပာရံု တမယ္ ေဒါက္ျဖဳတ္ေနတဲ့ မမ ရဲ႕ အျပဳအမူေတြကို ဥပကၡာ ျပဳ အလုပ္ႀကိဳးစားသူ ထက္တေယာက္ bossရဲ႕ ယံုၾကည္မႈေတြ ရလာေတာ့ ကိုယ္သင္ေပးမွ တတ္မဲ့သူလို႔ မထင္ေတာ့ပဲ သူမရဲ႕ယွဥ္ၿပိဳင္သူလို၊ ၿပိဳင္ဘက္လို မမ စ သေဘာထားလာၿပီေလး။ သူမ ကိုယ္တိုင္ ထက္ကို ပညာျပေနရာမွ ေမြးစားသမီးေတြကိုပါ ပမာမခန္႔ လုပ္ဖို႔ ေျမႇာက္ထိုးပင့္ေကာ္ စကားေတြ ထြက္လာၿပီ။ ေမြးစားသမီးေတြကလည္း အႀကီးျဖစ္သူအတြက္ ထက္ကို မေလးမစား ပမာမခန္ေတြျပဳမူလာၿပီးဲ႔ သူမ တို႔ေတြရဲ႕အဆင့္ေလာက္နဲ႔အားမနာ မေခ်မအံ ရိုင္းျပမႈ ေတြ နဲ႔စိတ္ဓာတ္စစ္ဆင္ေရးေတြ တရစပ္လုပ္ၾကေတာ့တာပါပဲ။ရံုးခန္းထဲမွာ ေစာင္းေျမာင္ထစ္ေငါ့ ေျပာဆိုသံေတြ ကိုမၾကားေယာင္ျပဳၿပီးထက္တစ္ေယာက္ႀကိတ္မိွတ္သည္းခံေနခဲ့ရတယ္။
ဒီေတာ့ ထက္တေယာက္ တ႐ြာလံုးနဲ႔ ငါ့ ဘႀကီး ျဖစ္ၿပီေပါ့။ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္ တေန႔က် လုပ္ငန္းသစ္ကို ကိုယ့္စိတ္တိုင္းက်ဦးစီးရမယ္။ ဒီရံုးခန္းမွာေနရ ခဏ ပါဆိုၿပီး ထက္အားတင္းခဲ့တယ္။

ရံုးပိတ္ရက္မတိုင္ခင္ တေန႔ "မမ ေရ ေသာ္တာေတာ့ မနက္ျဖန္ ခရီးစဥ္အတြက္ သိပ္ၿပီးေပ်ာ္တာပဲ။ ေသာ္တာတို႔ ေလးေယာက္ မမ နဲ႔ အပန္းေျဖထြက္ရမွာစဥ္းစားမိၿပီး အိပ္လို႔ေတာင္ မေပ်ာ္ဘူး သိလား" ဆိုတဲ့ မမ ရဲ႕ ေမြးစားသမီးေသာ္တာရဲ႕အသံကိုၾကားရေတာ့ ထက္တေယာက္ မမနဲ႔ သူ႔ ေမြးစားသမီးေလးေယာက္ အေပ်ာ္ခရီး ထြက္မွာကိုၾကားမိတာေပါ့။ အမ်ားျပည္သူ ရံုးပိတ္ရက္ ဆယ္ရက္မွာ မမ တို႔ေတြ ခရီးထြက္ၾကမယ္ေပါ့။ ၾကည့္ပါဦး ငါးေယာက္လံုးသြားၾကမဲ့ဟာ ထက္ကိုေတာင္ အားနားပါးနား ဟန္ေဆာင္ေခၚေဖာ္ေတာင္ရဘူး။ ေခၚလည္းထက္က မလိုက္နိုင္ပါဘူးေလ။မေခၚေတာ့လည္းေကာင္းတာေပါ့လို႔ ေတြးမိၿပီး ကိုယ့္အလုပ္သာကိုယ္ ဖိလုပ္ေနမိတယ္။
နားရက္ဆယ္ရက္ျပည့္လို႔ ရံုးစ တက္တဲ့ေန႔မွာ ထက္ စိတ္ပင္ပန္းထိခိုက္စြာနဲ႔ အလုပ္ ဆင္းခဲ့တယ္။
မမ တေယာက္ ထက္အေရွ႕က သူ စားပြဲမွာထိုင္ၿပီး ထက္ကို မေက်မခ်မ္းၾကည့္ေနတယ္။ သူ ႔မ်က္လံုးေတြက ထက္ကို "ထြက္သြားစမ္း ဒီအလုပ္က" လို႔ပါးစပ္က မေျပာရံုတမယ္။ေမြးစား သမီးေတြ ကလည္း သူတို႔ထိုင္ခံုက ေနထ တာေတာင္ရိုးရိုးမထပဲ ထိုင္ခံုသံ အက်ယ္ႀကီးေပးၿပီး ေပၚ တင္ ခ်ဲလင့္ လုပ္ေတာ့တာပဲ။ ထက္ တို႔ေနတဲ့ ရံုးခန္းတခန္းလံုး စာအုပ္ပစ္ခ်သံ၊ ထိုင္ခံုတြန္းသံ၊ မိတၲဴစက္အဖံုးကို ေဆာင့္ခ်သံ ဆူညံသံ ေတြနဲ႔ အျပည့္။ အရင္က ဒီေလာက္ မျဖစ္ခဲ့ေပမဲ့ အခု နားရက္က အျပန္မွာ မမ တို႔ အုပ္စု မေက်နပ္ေပါက္ကြဲသံေတြက ပိုမို က်ယ္ေလာင္လာၿပီေလး။
ရံုးခန္း အေပါက္ဝ ကေန ဆူညံသံံေတြ ၾကားလို႔လာၾကည့္တဲ့ စာရင္းကိုင္မမေအး က ထက္တေယာက္ အံႀကိတ္ၿပီအလုပ္ငံု႔လုပ္ေနတာကိုတခ်က္ ၾကည့္ၿပီး သုတ္သုတ္ သုတ္သုတ္နဲ႔ သူမရဲ႕ ရံုးခန္းလစ္ပါေလေရာ။ေန႔ လည္ ထမင္းစားခ်ိန္ေရာက္လို႔ ထက္တေယာက္ ထမင္းစားခန္းအဝင္ မမ တို႔ငါးေယာက္က ခံုလြတ္ ေတြကို ဟ္ိုဆြဲဒီဆြဲနဲ႔ မ်က္နွာေတြက ထက္ကို႔ မထိုင္ခိုင္းေစလို႔တဲ့အၾကည့္ေတြနဲ႔။ ထမင္းစားခ်ိန္ ၿပီလို႔ အိမ္သာ ဝင္မယ္ဆိုေတာ့လည္း မမတို႔ေတြ က တေယာက္ၿပီးတေယာက္အလွည့္က် ဖြင့္ဝင္လိုက္ပိတ္လိုက္နဲ႔။ ထက္က စိတ္မရွည္။

ရံုးဖြင့္ၿပီး သံုးရက္ေျမာက္ေန႔မွာ ထက္ရဲ႕ သည္းခံနိုင္မႈ ေတြ ကုန္ခန္းသြားၿပီ။ ရိုက္လက္စ ကြန္ျပဴတာေပၚ က စာကို ခဏ ရပ္ၿပီး အေရွ႕ခံုမွာထိုင္ၿပီး စူးစူးရဲရဲ နဲ႔ၾကည့္ေနတဲ့မမကို "မမ ထက္ ကို တဖြဲ႕လံုးက ဒီေလာက္ေတာင္ မုန္းေနတာလားလို႔လည္း ေျပာလိုက္ေရာ မမ အပါအဝင္ ေမြးစားသမီးေလးေယာက္က ထက္ကို ဝိုင္းၾကည့္ၿပီး ဆက္ေျပာမဲ့စကားကို တိတ္ဆိတ္စြာ နားစြင့္ေနၾကတယ္။ဒါနဲ႔ ဆက္ေျပာလိုက္တယ္ ထက္ ဒီအလုပ္က ထြက္မယ္ဆို မမတို႔ ေက်နပ္မယ္ေပါ့၊ ဟုတ္လား။ စူးစူးရဲရဲၾကည့္ေနတဲ့မမရဲ႕ နႈတ္ခမ္းေက်နပ္စြာၿပံဳးသြားတယ္။ က်န္ ေလးေယာက္ရဲ႕ မ်က္လံုးေတြလည္း ေက်နပ္မႈ အရိပ္အေယာင္ေတြ ၿပိဳဆင္း သြားတာကို ထက္ေတြ႕လိုက္တယ္။ ဟုတ္ၿပီေလ ဆိုၿပီး ထက္ ကြန္ျပဴတာဆီက ရိုက္လက္စာကို အဆံုးသတ္ရိုက္ၿပီး Print ထုတ္လိုက္တယ္။ မမ စားပြဲေပၚမွာ အဲ့ရိုက္ၿပီးစာ႐ြက္ကို တင္ေပးလိုက္တယ္။
ေက်နပ္ပါေတာ့ မမ။ မမတို႔ကို ထက္အရံႈးေပးလိုက္္ၿပီ။ေနာင္ ထက္ေနရာကို တာဝန္ယူမဲ့တေယာက္ ေရာက္လာဦးမွာပါ။ အဲ့တေယာက္ကိုေတာ့ ဒီလို ဆက္ၿပီး ပညာ မျပ ပါနဲ႔ေတာ့။ မမ တေယာက္ေတာ့ စားပြဲေပၚ လာတင္တဲ့ ထက္ရဲ႕ နႈတ္ထြက္စာကိုၾကည့္ၿပီး ပီတိေတြျဖာေနတာကို ျမင္ၿပီး စီးက်လာတဲ့မ်က္ရည္ေတြ ကို လက္ခံုးနဲ႔ တခ်က္သုတ္ကာ ထက္ ရံုးခန္းကိုေက်ာခိုင္ ထြက္လာခဲ့တယ္။
" ထြက္သြားလို႔" ပါးစပ္က ေမာင္းမထုတ္ေပမဲ့ စိတ္ဓာတ္ စစ္ဆင္ေရး အမ်ိဳးမ်ိဳးလုပ္ခဲ့ဲ တဲ့ မမတို႔အဖြဲ႕၊ ရံုးပိတ္ရက္ျပန္အဖြင့္ ဒီျမန္မာ နွစ္သစ္ကူး အၿပီးမွာ ထက္ကို ရံုးခန္းကေန အၿပီးေမာင္းထုတ္နိုင္ခဲ့ၾကတယ္ေနာ္။

( အကယ္၍သာ မမတို႔ တဖြဲ႕လံုး ရံုးပိတ္ရက္ အလည္ခရီးမွာ အက္ဆီဒင့္မျဖစ္ပဲသက္ရိွ ထင္ရွားရိွခဲ့ဦးမယ္ဆိုရင္ ထက္ အရံႈးေပးၿပီးအလုပ္က ထြက္မွာမဟုတ္ဘူးေနာ္မမ။ အခု ေတာ့ ဒီ ဝိညဥ္ ငါးေကာင္ နဲ႔ ဆက္ၿပီးၿပိဳင္ဆိုင္လိုစိတ္မရိွေတာ့ဘူးေလ။ အရံႈး ေပးနွလံုးေအး ေနလိုက္ေတာ့မယ္။ "ထြက္သြားစမ္းပါလို႔"ထပ္ၿပီး မနွင္ပါနဲ႔ေတာ့။
ေက်နပ္ပါေတာ့ မမ ရယ္)

Credit to Khin Ya Min Tun
ADMIN @_#  TH!t P!N









### ကမၻာ့သရဲအေျခာက္ဆံုး သေဘာၤႀကီး ( The Queen Mary Haunted Ship ) ###

အေမရိကန္ ႏိုင္ငံမွာ ရွိတဲ့ ေၿခာက္ၿခား စရာေနရာ ၁၀ခုထဲက ထိပ္တန္၀င္ တစ္ခုၿဖစ္တဲ့ သရဲေပါင္း ၁၅၀ေက်ာ္ က်က္စား ေနတဲ့ သေဘာၤၾကီး The Queen Mary အေၾကာင္း ဖတ္ၾကည့္ပါဦး။

The Queen Mary သေဘၤာ ၾကီးဟာ ဒုတိယ ကမၻာစစ္ တုန္းက ပို႔ေဆာင္ေရး သေဘၤာ အေနနဲ႔ေရာ၊ ဇိမ္ခံ သေဘၤာ အျဖစ္နဲ႔ပါ ဆယ္စုႏွစ္ ေပါင္း မ်ားစြာ တိုင္ေအာင္ တာ၀န္ ထမ္းေဆာင္ ခဲ့ပါတယ္။ စစ္ပြဲ ကာလ ေရျပင္မွာ တိတ္တဆိတ္ သြားလာ ႏိုင္ဖို႔ မီးခိုးေရာင္ သုတ္ထားတဲ့ အတြက္ မရည္ရြယ္ ဘဲနဲ႔ သူမဟာ "The Grey Ghost" ဆိုတဲ့ နာမည္ကို ရခဲ့ပါတယ္။ အဲ့အခ်ိန္က The Queen Mary သေဘၤာဟာ လိႈင္းမူး ေနတဲ့ သေဘၤာ သားေတြ၊ စားရမဲ့ ေသာက္ရမဲ့ ဘ၀ေရာက္ ေနတဲ့ သေဘၤာ ခိုးစီးသူ ေတြနဲ႔ ခ်မ္းသာ ၾကြယ္၀တဲ့ အပန္းေျဖ လည္ပတ္သူ ေတြကို သယ္ေဆာင္ ခဲ့ပါတယ္။ ဒီလို သမိုင္း ေၾကာင္းေတြ ရိွခဲ့တဲ့ အတြက္ သေဘၤာေပၚမွာ ေသဆံုး မႈေတြ (အေယာက္ ၅၀ ေလာက္) ျဖစ္ပ်က္ ခဲ့တာ အံ့ၾသဖို႔ မလိုေတာ့ ပါဘူး။ တကယ္ ေတာ့ သေဘၤာရဲ႕ အစိတ္ အပိုင္း တခ်ိဳ႕ကို ျပည္သူ လူထု ေတြကို ခ်မျပဘဲ ဖံုးကြယ္ ထားရ ေလာက္ေအာင္ကို ေျခာက္ခ်ား စရာေတြ အမ်ားၾကီး ရိွေနခဲ့ တာပါ။ သို႔ေပမယ့္လည္း သဘာ၀လြန္ ျဖစ္ရပ္ေတြကို စူးစမ္း ေလ့လာဖို႔ အတြက္ အေသ ေကာင္ေတြ ရိွေနတဲ့ ခန္းမ ေတြနဲ႔ သေဘၤာ အခန္းငယ္ ေတြကို ေျခာက္ခ်ား ဖြယ္ သြားေရာက္ မႈေတြ ရိွေနဆဲပါ။ ကိုယ္တိုင္ လည္း The Queen Mary မွာ တစ္ည ေလာက္ သြား ေလ့လာ ႏိုင္ပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ ဒီစာကို ဆံုးေအာင္ ဖတ္ျပီး ရင္ေတာ့ အေတြး ေတြ ေၿပာင္း ေလာက္မယ္ ထင္ပါရဲ႕။

ေသဆံုးမႈ မ်ားစြာ ထဲကမွ ပထမဆံုး တစ္ခု ကေတာ့ The Queen Mary မွာအလုပ္ တစ္ေနရာ ရဖို႔ အသက္ လိမ္ခဲ့တဲ့ John Henry ဆိုတဲ့ သေဘၤာသား ငယ္ေလးဟာ မၾကာခင္မွာပဲ သေဘၤာ မီးေလာင္မႈ တစ္ခုကေန ထြက္ေျပးဖို႔ ၾကိဳးစားရင္း တစ္စံုတစ္ခုနဲ႔ ဖိမိျပီး ေသဆံုးခဲ့ ရပါတယ္။ အဲေန႔မွာ ဒီလူငယ္ေလး အေၾကြ ေစာခဲ့ရတဲ့ အင္ဂ်င္ခန္း၁၃ တစ္၀ိုက္မွာ အလင္းေရာင္ ေတာက္ေတာက္ ေတြနဲ႔ တံခါး ေခါက္သံ ေတြကို ၾကားရပါတယ္။ အင္ဂ်င္ခန္း တံခါးကို ကိုင္မိရင္ ပူေလာင္ ေနျပီး အလင္းလံုး ေတြနဲ႔ မီးခိုးတန္း ေတြကိုပါ ေရာျပီး ေတြ႔ရတယ္ လို႔ေတာင္ မွတ္တမ္း ေတြထဲမွာ ေတြ႔ရ ပါတယ္။ The Shinning ဇာတ္ကားထဲက ဇာတ္ေကာင္ ေတြလိုမ်ိဳး ေၾကာက္ စရာ မိန္းမ ငယ္ေလး ေတြကိုမွ သင္က ေၾကာက္ တတ္တယ္ ဆိုရင္ေတာ့ ေရကူးကန္ အနီး အနားကို ေရွာင္ရွားခ်င္ မိပါလိမ့္မယ္။ တတိယ တန္းက ကေလး မေလး တစ္ေယာက္ ဟာ ေလွကား လက္ရန္း ေတြေပၚကို ေလွ်ာစီး ကစားရင္ ေပ်ာ္ရႊင္ရ လိမ့္မယ္လို႔ ထင္မိဟန္ တူပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ ရုတ္တရက္ အားလိႈင္း တစ္ခုက ရိုက္ ခတ္လိုက္ တဲ့ေနာက္ လမ္းေခ်ာ္၊ ျပဳတ္က်ျပီး ဇတ္က်ိဳး ကာ ေသဆံုးခဲ့ ရပါတယ္။ အခုေတာ့ သူမဟာ ကေလး ကစား ခန္းနဲ႔ ေရကန္ အနီ းတ၀ုိက္မွာ သူမအေမ ဒါမွမဟုတ္ အရုပ္ကို ရွာရင္း စူးစမ္း သြားလာ ေနတယ္လို႔ ဆိုရ ပါမယ္။ သူမ တစ္ေယာက္ တည္း ေတာ့ မဟုတ္ဘူး ေပါ့ေလ။ ၃၀ နဲ႔ ၆၀ ခုႏွစ္ေတြမွာ ေရကန္နား ကံဆိုးစြာ ေသဆံုး ခဲ့ၾကတဲ့ မိန္းမၾကီး ႏွစ္ေယာက္ ဟာလည္း ေရကန္ ပတ္ပတ္ လည္မွာ ပံုမွန္ ေတြ႔ေနရ တတ္ပါ တယ္တဲ့။

စစ္ပြဲ ဆိုတာ ၾကမ္းၾကဳတ္ ရက္စက္မႈ ေတြကို ယူေဆာင္လာ စျမဲပါ။ ဒါေပမယ့္ သေဘၤာေပၚ ပါလာတဲ့ စစ္တပ္က သူ ခ်က္တာကို မၾကိဳက္လို႔ ဟင္းအိုးထဲ ထည့္ခ်က္ ခံရတဲ့ စားဖိုမွဴး တစ္ေယာက္ အေၾကာင္း ၾကားရ ရင္ ဘယ္လို ေနမွာပါလိမ့္။ သူတို႔က စားဖိုမွဴးကို ဟင္းအိုးထဲ သိပ္ထည့္ျပီး အရွင္ လတ္လတ္ မီးျမိဳက္ ၾကပါတယ္။ သူတို႔အတြက္ ဟင္း ေကာင္းေကာင္း မခ်က္ ေပးတဲ့ အျပစ္အတြက္ သင္ခန္းစာ ေပးတဲ့ သေဘာပါ။ အဲ့ စားဖို မွဴးရဲ႕ ေအာ္သံ ေတြဟာ ဒီေန႔ အခ်ိန္ထိ သူရဲ့ ထိတ္လန္႔ဖြယ္ ေသဆံုး မႈကို ပဲ့တင္ထပ္ ေဖာ္ျပေန ဆဲပါပဲ။ The Queen Mary ေပၚမွာ တစ္ည ေလာက္ အိပ္ဖို႔ ခုခ်ိန္ထိ သတၱိရိွ ေသးတယ္ ဆိုရင္ေတာ့ သေဘၤာ စားပြဲထိုး တစ္ေယာက္ ကို ေငြေပးျပီး သူနဲ႔ ညအတူ အိပ္ဖို႔ အမ်ိဳးသမီး ခရီးသည္ တစ္ေယာက္ ရွာခိုင္းတဲ့ လူ တစ္ေယာက္ အေၾကာင္း မွတ္တမ္း ရိွပါ ေသးတယ္။ သူ႔အထုပ္ အပိုး ေတြကို ေနရာခ် ျပီးခ်ိန္မွာပဲ အမ်ိဳးသမီး အေဖာ္ကို ေတြ႔ပါတယ္။ ဒါနဲ႔ပဲ သူတို႔ တစ္ညလံုး အတူတူ အပန္းေျဖ လိုက္ၾက ပါတယ္။ မိုးလင္းေတာ့ ထမင္း စားခန္း ထဲမွာအဲဒီ အမ်ိဳးသားကို မေတြ႔ တာနဲ႔ သေဘၤာ စားပြဲထိုး ေတြက သူ႔ကို သြားရွာ ၾကေရာ။ သူတို႔ ေတြ႔လိုက္ တာက အမ်ိဳးသမီးရဲ႕ အေလာင္း ၾကီးပါ။ အမ်ိဳးသား ခရီးသည္ ကိုေတာ့ ဘယ္လိုမွ ရွာမေတြ႔ ခဲ့ပါဘူး။ သူ႔ရဲ့ မွတ္တမ္း မွတ္ရာ ေတြေရာ အထုပ္ အပိုး ေတြေရာ မရိွေတာ့ တာပါ။ သေဘၤာ ေပၚက လူေတြ ကေတာ့ ဒီလူနဲ႔ ပတ္သက္တဲ့ အထုပ္အပိုး ေတြကို သူတို႔ ေသခ်ာ ေနရာ ခ်ခဲ့ျပီး မွတ္တမ္း ကိုလည္း ေသခ်ာ ေရးမွတ္ ခဲ့တယ္လို႔ က်ိန္ေျပာခဲ့ ၾကပါတယ္။ အဲဒီလူဟာ ေသြးေတြနဲ႔ ေကာလ ဟာလ ေတြကို ခ်န္ထားခဲ့ျပီး ရိုးရိုး ေလးပဲ ေပ်ာက္ကြယ္ သြားခဲ့ ပါတယ္။

The Queen Mary ဟာလူေသ ၄၉ေလာင္းရဲ႕ အိမ္ျဖစ္ ေပမယ့္ ပတ္ပတ္လည္ မွာလည္း လူေသေတြနဲ႔ ၀န္းရံထား တာပါပဲ။ ရန္သူ သေဘၤာ ေတြကို ေရွာင္ရွားဖို႔ ၾကိဳးစား ရာမွာ သူမဟာ ေဘးက သေဘၤာရဲ႕ လမ္းေၾကာင္းထဲကို ေကြ႔ေကာက္ ၀င္သြားျပီး ႏွစ္ပိုင္း က်ိဳးလုနီးပါး ျဖစ္ေစခဲ့ ပါတယ္။ ဒီျဖစ္ရပ္က လူ၃၀၀ ေလာက္ကို ေရနစ္ ေသေစ၊ ဒါမွမဟုတ္ ငါးမန္းစာ ျဖစ္ေစ ခဲ့ပါတယ္။ The Queen Mary ရဲ႕ေဘးေဘာင္ ေတြကို ပေဟဠိ ဆန္ဆန္ တဒံုးဒံုး ထုေနတဲ့ အသံေတြဟာ သေဘၤာေပၚ ျပန္တက္ဖို႔ ၾကိဳးစားေန သူေတြရဲ႕ အခ်က္ေပး သံေတြလို႔ မွတ္တမ္း ေတြက ဆိုပါတယ္။ ကိုယ္တြင္း ၀ိညာဥ္ ဆက္သြယ္သူ Peter James ကေတာ့ သေဘၤာ ေပၚမွာ အမ်ိဳး မတူတဲ့ တေစၧသရဲ ၁၅၀ေက်ာ္ ေလာက္နဲ႔ ဆက္သြယ္ ဖူးတယ္လို႔ ေျပာပါတယ္။ သူက ႏွစ္လကို တစ္ခါ ေလာက္ သေဘၤာ ေပၚ သြားျပီး မေကာင္း ဆိုး၀ါး ေတြနဲ႔ ထိေတြ႔ ဆက္သြယ္ မႈေတြ လုပ္ဖို႔ ေတာင္းဆို ထားပါ တယ္။ အေပၚက သရဲေတြ အပါအ၀င္ ေပါ့ေလ။ ေသဆံုးမႈ ပံုစံ အမ်ားအျပား၊ ေသဆံုးသူ အမ်ား အျပားကို ေလ့လာမွာ ဆိုေတာ့ သူ႔ေတာင္း ဆိုမႈက ျဖစ္ႏုိင္ ပါတယ္။ ဒီေတာ့ The Queen Mary သေဘၤာၾကီးဟာ လက္ရိွေခတ္ အေမရိကရဲ႕ ေၾကာက္မက္ ဖြယ္ အေကာင္း ဆံုး ေနရာ ေတြထဲက တစ္ခု ျဖစ္တယ္ ဆိုတာ အေသ အခ်ာပါပဲ။

Credit to MYMC
ADMIN @_#  TH!t P!N