Friday, July 8, 2016

သရဲျဖစ္သြားတဲ႔ေက်ာင္းသား

သရဲျဖစ္သြားတဲ့ ေက်ာင္းသား
********************

ကၽြန္မေက်ာင္းသားဘဝက ကိုယ္တိုင္ၾကံဳခဲ့ဖူးတဲ့အေၾကာင္းေလးေျပာျပခ်င္ပါတယ္....။ မွတ္မွတ္ရရ( ၇) တန္းတက္တဲ့ႏွစ္ကပါ...။ ကၽြန္တို႔အခန္းမွာ ေက်ာင္းသားေက်ာင္းသူ ၂၅ ေယာက္ ဝန္းက်င္ေလာက္ရွိမယ္...။ အခန္းထဲမွာအသက္အႀကီးဆံုးနဲ႔ပါးရည္နပ္ရည္ရွိတဲ့ အစ္ကိုႀကီးတစ္ေယာက္ကိုလဲ ေမာ္နီတာခန္႔ထားတယ္...။ အတန္းေခါင္းေဆာင္ေပါ့ေလ...။ ဒီအျဖစ္ေလးက ကၽြန္မတို႔လပတ္စာေမးပြဲေျဖေနတဲ့အခ်ိန္မွာ ျဖစ္ခဲ့တာပါ...။ ျမန္မာစာေျဖၿပီးေနာက္တစ္ရက္ အဂၤလိပ္စာေျဖတဲ့ေန႔မွာပါ....။

(အခုေျပာျပမယ့္ သူက ကၽြန္မတို႔ရဲ႕ အေနာက္လမ္းမွာေနတဲ့သူပါ... အတန္းတူသူငယ္ခ်င္းမွန္ေပမယ့္ အရမ္းႀကီးခင္တဲ့သူငယ္ခ်င္းေတာ့မဟုတ္ပါဘူး... သူကစာအရမ္းေတာ္ပါတယ္... သူတို႔ကညီအစ္ကိုႏွစ္ေယာက္ရွိတယ္... သူကအငယ္ပါ... လိမၼာတယ္စာေတာ္တယ္... သူ႔မိသားစုရဲ႕အခ်စ္ေတာ္ေပါ့)

စာေမးပြဲေျဖရင္ခံုအရွည္ႀကီးရဲ႕ဟိုဘက္ထိပ္ ဒီဘက္ထိပ္တစ္ေယာက္စီထိုင္ရတယ္ေလ...။ စာေမးပြဲေျဖတဲ့ေန႔က သူနဲ႔ကၽြန္မက အေရွ႕ဆံုးတန္း တစ္တန္းထဲေပမယ့္ သူနဲ႔ကၽြန္မၾကားမွာသူငယ္ခ်င္းေကာင္မေလးတစ္ေယာက္ ရွိပါတယ္...။ တစ္ေယာက္ျခားတစ္တန္းထဲဆိုေတာ့ သူဘာပဲျဖစ္ျဖစ္အတိုင္းသားျမင္ေနရတယ္.....။ အဲဒီေန႔ကစာေမးပြဲေျဖေနရင္း သူကေခါင္းႏွိပ္လိုက္ ဗိုက္ႏွိပ္လိုက္လုပ္ေနလို႔ အခန္းေစာင့္တဲ့ဆရာမမၾကားေအာင္ "နင္ဘာျဖစ္ေနတာလဲ"လို႔ ေမးလိုက္တယ္...။ သူက
"ဗိုက္ေအာင့္ၿပီးေခါင္းကိုက္ေနလို႔ဟ... ၿပီးေတာ့အန္ခ်င္ေနတယ္"လို႔ေျဖတယ္...။
ကၽြန္မလဲစာေမးပြဲဆက္ေျဖေနလိုက္တယ္...။ အစာမေၾကလို႔ျဖစ္တာပဲထင္လိုက္တာကိုး.....။ ေျဖေနရင္း
သူ႔ကို ကြၽန္မလွမ္းၾကည့္ေတာ့ မသက္သာတဲ့ပုံစံနဲ႔ ခံုေပၚေမွာက္အိပ္ေနတယ္...။ ဒါနဲ႔ကၽြန္မလဲ "ဟဲ့ နင္ဆရာမေျပာၿပီးသြားအန္လိုက္ေလ... ဒါမွသက္သာမွာ"
လို႔ ေျပာလ္ုက္ေတာ့ သူေခါင္းညိတ္ျပပါတယ္...။ ၿပီးေတာ့မေအာင့္ႏိုင္ေတာ့ဘူးထင္တယ္...။ ေဝါ့ဆိုၿပီးအန္ခ်လိုက္တယ္ေလ...။ သူလည္း ကမန္းကတန္းထလိုက္ေရာ တစ္ခါထပ္အန္ျပန္တယ္...။ ၿပီးေတာ့မ်က္ျဖဴႀကီးလန္ၿပီးထိုင္ခံုေပၚျပဳတ္က်သြားရတယ္...။ အေနာက္ကအတန္းေတြကို လိုက္ၾကည့္ေနတဲ့ဆရာမလည္း အျမန္ေျပးလာၿပီး "ဘာျဖစ္တာလဲ ဘာျဖစ္တာလဲ"လို႔ေမးၾကပါေလေရာ...။ သူ႔ေဘးကအတန္းသူက"ဘာျဖစ္လဲမသိဘူးဆရာမမ်က္ျဖဴလန္သြားတာေတာ့ေတြ႕လိုက္တယ္"လို႔ ေျဖေရာ
ဆရာမလည္းျပာျပာသလဲနဲ႔"ေမာ္နီတာအျမန္လာအံုး... ဘာျဖစ္တာလဲမသိဘူး... ဆရာမလဲဘာလုပ္ေပးရမွန္းမသိေတာ့ဘူး" ေျပာတယ္...။ ေမာ္နီတာက သူ႔ကိုလႈပ္ႏွိုးတယ္...။ သူကသတိေမ့ေနတယ္
...။ႏိုးလို႔မရဘူး...။ ဆရာမက သူ႔ကို ေက်ာင္းအုပ္ဆရာႀကီးရံုးခန္းကိုေခၚသြားခိုင္းလိုက္တယ္...။ သတိေမ့ေနတဲ့သူငယ္ခ်င္းကို ေမာ္နီတာကကုန္းပိုးေခၚသြားတယ္....။ ေနာက္လန္ၿပီးျပဳတ္မက်ေအာင္ ေနာက္ကထိန္းေပးဖို႔ေကာင္ေလးတစ္ေယာက္ပါထည့္ေပးလိုက္တယ္...။ ေက်ာင္းအုပ္ႀကီးရံုးခန္းက ႏွစ္ထပ္ေက်ာင္းေဆာင္ရဲ႕ အေပၚထပ္မွာပါ...။ ေက်ာင္းအုပ္ဆရာႀကီးလဲသတိရေအာင္လုပ္ေပးပါတယ္...။ ဒါေပမယ့္သတိက လည္မလာဘူး...။ ဒါနဲ႔သူ႔မိသားစုေတြကိုလူလႊတ္ၿပီးေခၚခိုင္းလိုက္တယ္......။ ခဏေန မိသားစုေတြေရာက္လာလို႔အိမ္ျပန္ေခၚသြားပါတယ္
...။  ေနာက္ေန႔ေက်ာင္းေရာက္ေတာ့ အဲဒီေကာင္ေလး မေန႔ညေနက ဆံုးသြားၿပီဆိုတာသိလိုက္ရတယ္...။ စိတ္ထဲ အေတာ္မေကာင္းလဲျဖစ္မိတယ္...။ သူကစာေတာ္တယ္...။ေအးေဆးလဲေနတတ္တယ္.....။ အတန္းတူတဲ့သူငယ္ခ်င္းတစ္ေယာက္ ရုတ္တရက္ႀကီးဆံုးသြားရတာ တစ္ခန္းလံုးကစိတ္မေကာင္းျဖစ္ရတယ္.....။ ကိုယ္ကသူ႔အျဖစ္ကိုအစအဆံုးျမင္လိုက္ရေတာ့ ေၾကာက္လဲေၾကာက္တယ္.....။ ေမာ္နီတာကလဲ မ်က္ႏွာမေကာင္းဘူး...။ တခန္းလံုးကလဲေၾကာက္ေနၾကတယ္....။ သူ႔ဘာသာေသတာမသိပဲစာေမးပြဲ လာေျဖမွာလား ဆိုၿပီး စိုးရိမ္ေနၾကတယ္....။ ကၽြန္မလည္း သူ႔ေနရာကို မၾကည့္ရဲၾကည့္ရဲလွမ္းလွမ္းၾကည့္ေနမိတယ္....။ မၾကည့္မိေအာင္စိတ္တင္းထားလဲမရဘူး.....။ အခုေရးေနရင္းေတာင္ သူျဖစ္ခဲ့တာေတြမ်က္လံုးထဲျမင္ေယာင္ေနလို႔ဆက္မေရးရဲေတာ့ဘူး....။

သူနဲ႔တစ္ခံုထဲထိုင္တဲ့ေကာင္မေလးက "ဆရာမ သမီးဒီနားမွာမထိုင္ရဲလို႔" ဆိုၿပီး ေျပာတယ္...။ အဲဒါနဲ႔ေမာ္နီတာက ေသသြားတဲ့ေကာင္ေလးေနရာမွာ ထိုင္ေပးလိုက္ရတယ္ ...။ စာေမးပြဲေျဖေနရင္း စိမ္းေရႊေရႊအနံ႔လိုလို မသိမသာနံလာတယ္.....။ ကၽြန္မဆိုေၾကာက္လြန္းလို႔ စာေမးပြဲေတာင္ဘာေတြေျဖလိုက္မိမွန္းမသိေအာင္ပါပဲ...။ အဲဒီေန႔က သခ်ာၤေျဖရတဲ့ေန႔ပါ...။ မွတ္မွတ္ရရဆို အဲဒီလက ကၽြန္မသခ်ာၤဘာသာအမွတ္နည္းခဲ့ရပါတယ္....။ လူကေၾကာက္တတ္တာေတာ့ေျပာမေနေတာ့ပါဘူး...။ အဲဒီအခ်ိန္ကစၿပီးေက်ာင္းအိမ္သာေတာင္ တစ္ေယာက္ထဲမသြားရဲေတာ့ပါဘူး...။ စာေမးပြဲၿပီးေတာ့အတန္းပိုင္ဆရာမကို အခန္းထဲကေက်ာင္းသားေတြ ဝိုင္းေျပာျပၾကတယ္...။ ဒီအခန္းထဲမွာ မေနရဲၾကေတာ့လို႔စာေမးပြဲေျဖရင္္ ေျပာင္းေပးပါလို႔.....။ အမွန္ေတာ့ဒီအခန္းက ကၽြန္မတို႔အခန္း မဟုတ္ပါဘူး...။ စာေမးပြဲရက္မို႔ဒီအခန္းမွာေျဖရတာပါ...။ ေက်ာင္းသားေတြေၾကာက္ေနေတာ့ ဆရာမလည္းေက်ာင္းအုပ္ႀကီးကိုေျပာျပတယ္...။ ေက်ာင္းအုပ္ဆရာႀကီးက သေဘာအရမ္းေကာင္းပါတယ္...။ ကေလးေတြကိုေၾကာက္ေနတာၾကည့္ၿပီး သနားလို႔ တျခားအခန္းမွာေျပာင္းေျဖခြင့္ေပးပါတယ္....။ အဲဒီေန႔ကဆရာမေျပာျပတာက ေမာ္နီတာဆရာမကိုေျပာတယ္...။ ေသသြားတဲ့ေကာင္ေလးသတိလစ္ေနတုန္း ေက်ာပိုးၿပီးဆရာႀကီးရံုးခန္းေခၚသြားတုန္းက( သူကလူေကာင္ေသးပါတယ္ ပိန္ေတာ့တအားမပိန္ပါဘူး ေမာ္နီတာကအရပ္ရွည္ရွည္ခႏၶာကိုယ္ကျပည့္ပါတယ္) ေမာ္နီတာေက်ာပိုးၿပီးေလွကားေပၚႏွစ္ထစ္ေလာက္တက္ၿပီး
တဲ့အခ်ိန္မွာ ေကာင္ေလးကိုယ္က သိသိသာသာႀကီးကို ေလးသြားပါတယ္တဲ့.... အေပၚေရာက္ေအာင္ေလွကားထစ္ေတြမနည္းအားတင္းတက္ရတယ္... ေနာက္ကေကာင္ေလးတစ္ေယာက္က အေနာက္ကတြန္းတင္ေပးရေသးတယ္.... စစခ်င္းကုန္းပိုးတုန္းကမေလးပဲေလွကားေပၚတက္ၿပီးမွခ်က္ခ်င္းေလးသြားတာပါ.... အဲဒါမိန္းကေလးေတြေၾကာက္မွာစိုးလို ႔မေျပာပဲ ခုမွဆရာမကိုေျပာျပတာပါ" ကၽြန္မတို႔အခန္းေျပာင္းေျဖရပါတယ္...။ အဲဒီအခန္းမွာေတာ့ ၈ တန္းေတြေျဖခိုင္းပါတယ္...။

ကၽြန္မတို႔ေက်ာင္းမွာေက်ာင္းေဆာင္ ၃ ေဆာင္ရွိပါတယ္...။ အားလံုးကႏွစ္ထပ္ေဆာက္ထားတာခ်ည္းပါ...။ ေက်ာင္းဝန္းကေတာ္ေတာ္က်ယ္ပါတယ္....။ ေနာက္မ်ားမွေက်ာင္းေရွ႕ကသရဲအေၾကာင္းေျပာျပပါအုံးမယ္
...။ ကၽြန္မတို႔ေက်ာင္းေဆာင္က အလယ္ေဆာင္ပါ...။ အရင္ထဲကေက်ာင္းမွာအေျခာက္အလွန္႔ရွိတယ္ လို႔နာမည္ႀကီးေနတာပါ...။ ညဘက္ဆိုအဲဒီေက်ာင္းေကြ႕နားဘယ္သူမွမသြားရဲပါဘူး...။ ေက်ာင္းရဲ႕ဘယ္ဘက္မွာဘုန္းႀကီးေက်ာင္းရွိပါတယ္...။ ေက်ာင္းေရွ႕မွာသရဲေျခာက္တယ္ဆိုတဲ့ ေညာင္ပင္ႀကီးလဲရွိပါေသးတယ္....။ ကၽြန္မသူငယ္ခ်င္းျဖစ္တာက ေက်ာင္းေရွ႕ကေညာင္ပင္ကိုခုတ္လွဲလိုက္လို႔ ျဖစ္တာလို႔နားလည္တဲ့လူႀကီးေတြကေျပာၾကပါတယ္.....။ တကယ္လည္း ညေန ၆ နာရီေလာက္ေစ်းေရာင္းျပန္လာတဲ့ေစ်းသည္ အေဒၚတေယာက္ဝင္ပူးၿပီးေျပာတာပါ...။ "ငါေနစရာမရွိလို႔ ေက်ာင္းမွာကပ္ေနရတာ ငါကၽြတ္ခ်ိန္တန္လို႔ ကံနိမ့္တဲ့ေက်ာင္းသားကို လူစားလဲလိုက္တာ"တဲ့...။ ကၽြန္မရဲ႕သူငယ္ခ်င္းတစ္ေယာက္ေျပာျပတာပါ...။ တကယ္ဟုတ္လားမဟုတ္လား အတိအက်ေတာ့မသိပါဘူး
...။

ေကာင္ေလးေသၿပီးေတာ့ ေက်ာင္းမွာပိုေျခာက္လာသလိုပဲ...။ ညေနေက်ာင္းလႊတ္ခၽိန္မွာ ေလွကားေပၚကေကာင္မေလးတစ္ေယာက္ကိုတြန္းခ်လို႔တဲ့..။ ေရွ႕မွာေက်ာင္းသားခံေနလို႔ ဒဏ္ရာမရေပမယ့္ ေတာ္ေတာ္လန္႔သြားတယ္တဲ့...။ ေနာက္တခါ ၆ တန္းကေကာင္မေလးတစ္ေယာက္ကို ေလွကားေပၚကဆြဲခ်တယ္....။ အဲဒီေကာင္မေလးေျပာတာကေတာ့ လက္ေအးႀကီးနဲ႔ေျခေထာက္ကို လာကိုင္ၿပီးဆြဲခ်တာ အဲဒီေကာင္မေလးလည္း ဖ်ားသြားလို႔တပတ္ေလာက္ခြင့္ယူလိုက္ရတယ္...။ ေလွကားကတြန္းခ်ခံရတာလဲႏွစ္ေယာက္ သုံးေယာက္ျဖစ္လာတယ္.....။ ျဖစ္တာကလည္း  ညေနေက်ာင္းလႊတ္ခ်ိန္ပဲ ျဖစ္ေနၾကပါတယ္...။ ၾကာေတာ့ေက်ာင္းသားမိဘေတြစိတ္ပူလာၾကတာေပါ့...။
ေက်ာင္းအုပ္ႀကီးလဲမျဖစ္ေတာ့ဘူးဆရာဆရာမေတြတိုင္ပင္ၾကၿပီး ဘုန္းႀကီးပင့္ၿပီးပရိတ္ရြတ္ဖို႔စီစဥ္ၾကတယ္...။ ေက်ာင္းပိတ္ရက္စေနေန႔မွာရြတ္ဖို႔ရက္ေရြးလိုက္ပါတယ္...။ သတၱိရွိတဲ့ေက်ာင္းသားေတြကပရိတ္တရားနာသြားၾကပါတယ္...။ ကၽြန္မေၾကာက္လို႔မသြားခဲ့ဘူး...။ တနလာၤေန႔ေက်ာင္းျပန္တက္ေတာ့ ေက်ာင္းရဲ႕ေဒါင့္တုိင္းမွာပရိတ္ႀကိဳးေတြခ်ည္ထားၿပီး ဆန္မန္းေတြၾကဲထားတာလဲေတြ႕ရပါတယ္....။ ပရိတ္ရြတ္ၿပီးေနာက္ပိုင္းသရဲေျခာက္တာၿငိမ္သြားတယ္ သရဲမေျခာက္ေတာ့လို႔ေက်ာင္းသားေတြေပ်ာ္ေနၾကတာေပါ့
...။ သရဲကၽြတ္သြားၿပီလို႔ကၽြန္မတို႔ထင္ထားတာ လံုးဝမွားမွန္းကၽြန္မတို႔ ေနာက္မွသိလိုက္ရတယ္...။

ေသသြားတဲ့ေကာင္ေလးရဲ႕ဘႀကီးေျပာျပတာက သူ႔ကိုေက်ာင္းကျပန္ေခၚသြားတဲ့ေန႔အိမ္ျပန္ေရာက္ေတာ့လဲ သတိမရေသးတာနဲ႔ဆရာဝန္ေခၚၿပီးေဆးကုပါေသးတယ္...။ ဆရာဝန္လည္း ေဆးရံုတင္ဖို႔ေျပာတယ္...။ အဲဒီတုန္းကမဖြံ႕ၿဖိဳးေသးေတာ့ လူနာတင္တဲ့ထမ္းစင္နဲ႔ထမ္းၿပီးေဆးခန္း ေဆးရံုသြားျပရပါတယ္.....။ အခုက အေရးေပၚဆိုေတာ့ရန္ကုန္ေဆးရံုႀကီးတင္ရမယ္ေပါ့...။ ရန္ကုန္ေဆးရံုႀကီးသြားဖို႔အတြက္ စက္တပ္သမၺာန္စီးၿပီးျမစ္ကို ျဖတ္ကူးသြားရမွာပါ.....။ ဒါနဲ႔ထမ္းစင္ေပၚသူ႔ကိုတင္သြားတဲ့လမ္းတေလၽွာက္မွာ လူကသတိမရပဲပါးစပ္က အဂၤလိပ္စာေတြရြတ္ေနတယ္တဲ့...။ သမၺာန္ေပၚအသာေလးခ်ၿပီးေတာ့ စက္လည္း ေမာင္းေရာ သတိရလာၿပီးငါေဆးရံုမသြားဘူး အိမ္ျပန္မယ္ ဆိုၿပီးအတင္းထေျပးမယ္လုပ္လို႔ ေဘးကလူနာလိုက္ပို႔တဲ့သူေတြ မနဲဆြဲထားရပါတယ္တဲ့...။ ေမ်ာ့ေမ်ာ့ေလးသာရွိတဲ့လူမမာက အဲဒီအခ်ိန္မွာသုံးေလးေယာက္ဝိုင္းဖိထားရတယ္...။ လႈပ္လို႔မရေတာ့မွၿငိမ္သြားတာ...။ ရန္ကုန္ဖက္ကမ္းေရာက္လို႔ သမၺန္ကဆင္းမယ္လုပ္ေတာ့ ေကာင္ေလးအသက္မရွိေတာ့ဘူး...။ သူတို႔ကအိပ္ေနတာမွတ္လို႔ ေလဝင္ေလထြက္ ႏွလံုးခုံစမ္းၾကည့္ေတာ့အသက္မရွိမွန္းသိၾကတာ...။ ေဆးရံုမသြားၾကေတာ့ပဲ အေလာင္းကိုျပန္သယ္လာေတာ့တယ္...။ သမၺာန္ကိုေရာလမ္းထဲမဝင္ခင္ေရာကန္ေတာ့ပြဲေပးၿပီးမွ အိမ္ျပန္သယ္လို႔ရတာပါ...။ သၿဂိဳလ္ၿပီးရက္လည္ဆြမ္းေႂကြးအတြက္ သူ႔ကိုေခၚထားပါတယ္ ...။ အဲဒီမွာ ဇာတ္လမ္းစတာပဲ....။ ညလဲေရာက္ေရာမီးဖိုေခ်ာင္ကအိုးသံ ပန္းကန္သံေတြၾကားရတယ္...။ သြားၾကည့္ေတာ့ဘာမွမရွိဘူး....။ အိမ္ေရွ႕ျပန္လာရင္ျပန္ၾကားရတယ္...။ ဘႀကီးက "မင္းမေျခာက္ပါနဲ႔ကြာ...ဒီမွာမင္းအေမေတြအေဒၚေတြေတာ္ေတာ္လန္႔ေနရၿပီ... ေအးေဆးေနပါကြာ"လို႕ေျပာေတာ့အသံေတြမၾကားရေတာ့ဘူး...။

မိသားစုေတြလည္း ပင္ပန္းထားေတာ့ အိပ္တဲ့သူကအိပ္ၾကတဲ့အခ်ိန္...။ မိခင္ျဖစ္သူအိပ္ေပ်ာ္ေနတုန္း အနားမွာလူတေယာက္လမ္းေလၽွာက္ေနတဲ့အသံၾကားလို႔မ်က္လံုးဖြင့္ၾကည့္ေတာ့ သူ႔သားရယ္ေလသူ႔အေမကိုေက်ာေပးၿပီးရပ္ေနတယ္...။ သားလို႔ေခၚလိုက္ေတာ့ဒီဖက္လွည့္လာၿပီး သူ႔အေမဆီတလွမ္းခ်င္းေလၽွာက္လာတယ္...။ ၿပီးေတာ့ "အေမသားဗိုက္ဆာလို႔သားကိုအစာေကၽြးပါ" တဲ့...။ၿပီးေတာ့မ်က္ရည္ေတြက်ေနရင္း"အေမတို႔သားကိုမခ်စ္ဘူး ဒီအိမ္ကေမာင္းထုတ္ဖို႔လုပ္ေနၾကတယ္"လို႔ ေအာ္ေျပာတယ္
...။
သူ႔အေမလည္းလန္႔ႏိုးသြားတယ္...။ အဲဒီခ်ိန္မွာပဲသူ႔အေဒၚ အငယ္ဆံုးကငယ္သံပါေအာင္ေအာ္လိုက္လို႔  အိပ္ေပ်ာ္ေနတဲ့သူေတြပါလန္႔ႏိုးကုန္ၿပီး အိမ္ေရွ႕ကဖဲထိုင္ရိုက္ေနသူေတြပါေျပးလာၿပီးဘာျဖစ္တာလဲေမးေတာ့ အိပ္ေပ်ာ္ေနတုန္း သူ႔တူကေျခေထာက္ကိုလာကိုင္လို႔တဲ့...။ အားလံုးလန္႔ကုန္တာေပါ့...။ အဲဒါနဲ႔ဘယ္သူမွမအိပ္ရဲေတာ့ပဲ ငုတ္တုတ္မိုးလင္းခဲ့ရပါတယ္တဲ့...။ ေရစက္ခ်အမၽွေဝၿပီးေတာ့ အဲအိမ္မွာေျခာက္လွန္႔သံမၾကားရေတာ့ဘူး...။ ဒီအေၾကာင္းေတြသူ႔ဘႀကီးေျပာျပလို႔သိရတာပါ...။

တစ္လေက်ာ္ေလာက္ၾကာေတာ့ ရပ္ကြက္ထဲကအစ္ကိုႀကီးတစ္ေယာက္ ေက်ာင္းဝန္းတံခါးမပိတ္ေသးတာနဲ႔ ညေန ၅ နာရီခြဲေလာက္မွာေက်ာင္းဝန္းထဲကျဖတ္ျပန္လာပါတယ္တဲ့
....။ သူ႔ေက်ာကို အေနာက္ကတေယာက္ေယာက္လွမ္းရိုက္လိုက္လို႔ ေအာ္ၿပီးေျပးလာတယ္ ...။ အိမ္ေရာက္ေတာ့ ငိုလိုက္တာဘာမွေမးလို႔မရဘူး ....။ ပတ္ဝန္းက်င္ကလူေတြလည္း ေရာက္ခ်လာတယ္...။ လူေတြလဲဝိုင္းေမးတာေပါ့ အဲဒီေတာ့မွအငိုတိတ္ၿပီး "ငါအိမ္ျပန္ခ်င္တာျပန္လို႔မရဘူး... ေက်ာင္းဝန္းထဲမွာပဲေနေနရတယ္... ေက်ာင္းေပၚမွာလဲေနလို႔မရေတာ့ဘူး... ဘယ္မွလဲသြားလို႔မရဘူး... ငါ့ကိုအိမ္ျပန္ပို႔ေပးပါ" အဲဒီေတာ့မွလူေတြကအပမွီလာတာသိရေတာ့တယ္...။ "နင္ဘယ္သူလဲ...ေျပာမွလုပ္ေပးလို႔ရမယ္..." လို႔ေျပာလိုက္ေတာ့ "စာေမးပြဲေျဖေနရင္းေသသြားတဲ့ေကာင္ေလးပါ...တဲ့သူေက်ာင္းမွာေစာင့္ေနရတယ္... အိမ္ျပန္ခ်င္လို႔ဒီလူနဲ႔လိုက္လာတာ" တဲ...။ေအး နင့္မိဘေတြကိုေျပာေပးမယ္... နင္ဆက္မေႏွာက္ယွက္ပါနဲ႔ေတာ့ နင့္ေနရာနင္ျပန္ပါ"လို႔ေျပာၿပီး ေရမန္းတိုက္လိုက္ေတာ့မွ အစ္ကိုႀကီးကပုံမွန္ျပန္ျဖစ္သြားတယ္...။ လူေတြကို ၾကည့္ၿပီးဘာျဖစ္ၾကတာလဲတဲ့ ...။ေျပာျပၾကေတာ့ သူဘာမွမသိပါဘူး...။  ေက်ာင္းထဲမွာ ေက်ာကို တစ္ေယာက္က ရိုက္လိုက္တာေတာ့မွတ္မိတယ္တဲ့... အဲဒီအစ္ကိုႀကီးလဲ ေက်ာင္းဝန္းထဲဘယ္ေတာ့ျဖတ္မသြားေတာ့ဘူး.... ေကာင္ေလးရဲ႕မိသားစုကိုလည္း အေၾကာင္းစုံ သြားေျပာျပၾကပါတယ္ ။ဒါေပမယ့္...အလွဴထပ္လုပ္ေပးလား မလုပ္လားကၽြန္မလဲမသိရေတာ့ပါဘူး...။ ဒါကၽြန္မသိတဲ့ၾကံဳခဲ့ရဖူးတဲ့အေၾကာင္းေလးတစ္ခုပါ...။
( ၿပီး )
ဝႆ       ာန္မိုး


No comments:

Post a Comment