" ေဒါက္..ေဒါက္"
္ "ဘယ္သူလဲ "
" ငါပါကြ ဇရာ ပါ "
" ဘာကိစၥလဲ "
" မင္း အသက္ ၅၀ ျပည့္တဲ့အေၾကာင္း လာေျပာတာ "
" သိပါတယ္ "
" သိပါတယ္ လုပ္မေနနဲ႔ ၊ တံခါးဖြင့္ပါဦး "
တံခါးဖြင့္ၾကည့္လိုက္ေတာ့ ဇရာ တစ္ေယာက္တည္း မဟုတ္ဘူး သူ႔ေနာက္မွာ ျပဳံးစိစိနဲ႔ လွမ္းၾကည့္ေနသူ ႏွစ္ေယာက္ ဗ်ာဓိ နဲ႔ မရဏ ။
ဇရာ ကေနာက္ကိုတစ္ခ်က္လွည့္ၾကည့္ၿပီး ေျပာေနျပန္တယ္ .....
" ငါ တံခါးေခါက္ၿပီးရင္ ဒီေကာင္ေတြ ေခါက္ေတာ့မွာေနာ္ "
" သိေနတယ္ေလ "
" ဘယ္လိုသိတာလဲ "
" နာျခင္း နဲ႔ ေသျခင္း မဟုတ္လား "
ဗ်ာဓိ က ၀င္ေျပာၿပီ " ငါက ေဆးေသာက္႐ုံနဲ႔ ေပ်ာက္တဲ့ နာျခင္းမ်ိဳးမဟုတ္ဘူးေနာ္ မေသ - ေသေအာင္ ႏွိပ္စက္မွာ "
သူက ေျပာၿပီးတာနဲ႔ မရဏ ဘက္ကိုလွည့္ၾကည့္လိုက္တယ္ မရဏ ကျပဳံးရင္းေခါင္းညိတ္ျပေနတယ္ ၿပီးေတာ့တစ္ခ်က္လွမ္းေအာ္ ေျပာလိုက္တယ္ ။
" ငါတံခါးေခါက္ရင္ မင္းဒီအိမ္မွာ ေနခြင့္ မရေတာ့ဘူးေနာ္ "
သူ႔အသံက မာတယ္ ခပ္တင္းတင္း ခပ္ျပတ္ျပတ္ ဒီေတာ့လည္း ကိုယ့္ဘက္ကျပတ္သားရမွာေပါ့ ။
" သိပါတယ္ "
ဇရာ ၊ ဗ်ာဓိ ၊ မရဏ အသံေတြၿမိဳင္သြားမွ အခန္းထဲမွာၿငိမ္ကုတ္ေနတဲ့ေကာင္က ထထြက္လာတယ္ အတူေန အခန္းေဖာ္ေပါ့ အျပင္က သုံးေကာင္က အထဲကတစ္ေကာင္ကို သံၿပိဳင္ႏွုတ္ဆက္လိုက္ၾကတယ္ ။
" ေဟ့ေကာင္ ဇာတိ ၊ ေဘာ္ဒါႀကီး အဆင္ေျပလား "
" သိပ္ မေျပဘူး "
" ဘာျဖစ္လို့လဲကြ "
" ဒီေကာင္ သတိပ႒ာန္တရား အားထုတ္ေနတာကြ ငါတို့ အေၾကာင္းကို ရိပ္မိေနၿပီ "
" ကိစၥမရွိပါဘူးကြာ ၊ ဒီေကာင္ဘယ္ေလာက္ သတိေကာင္းမွာတဲ့တုံး ၊ ငါသိသိသာသာ ႏွိပ္စက္ျပရင္ ဒီေကာင္လန္ထြက္သြားမွာပါ "
ဇာတိ နဲ႔ ဗ်ာဓိ အျပန္အလွန္ေျပာေနၾကတာ ကိုယ့္အေၾကာင္းကို ကိုယ့္ေရွ႕မွာ ေျပာင္ေျပာင္တင္းတင္းေျပာေနၾကတာ ၊ ေျပာၾကပါေစေလ ၊ကိစၥမရွိပါဘူး ။
သူတို့လက္ထဲေရာက္ေတာ့မွဘယ္တတ္နိုင္မလဲ ႏွလုံးသြင္းေနက်အဆုံးအမကိုပဲအာ႐ုံျပဳေနလိုက္မိတယ္ ။
" ျမင္တာ ဘာတဲ့လဲ ၊ ျမင္သိ ႐ုပ္နာမ္ "
" ၾကားတာ ဘာတဲ့လဲ ၊ ၾကားသိ ႐ုပ္နာမ္ "
" ျမင္သိမျမဲ ၊ ျမင္ဆင္းရဲ ၊ ျမင္ထဲ ငါမပါ ။
အဲဒါ သဘာ၀ အနတၱာ ၾကားသိမျမဲ ၊ ၾကားဆင္းရဲ ၊ ၾကားထဲ ငါမပါ အဲဒါ သဘာ၀ အနတၱာ "
" ဒီေကာင္ ၿငိမ္သြားၿပီ ၊ ေၾကာက္ေနတယ္ ထင္တယ္ကြ " မရဏ ရဲ့ အသံခပ္မာမာနဲ႔ မွတ္ခ်က္ နည္းနည္းေတာ့ ျပန္ေျပာမွျဖစ္မယ္ထင္တယ္ ။
" အေသႀကီးကိုေၾကာက္ၾကတာ လူတိုင္းရဲ့ သဘာ၀ပါ ဒါကိုမျငင္းပါဘူး လက္ခံပါတယ္ ဒါေပမဲ့ သတိပ႒ာန္ ဝိပႆနာတရားကို ေသေသခ်ာခ်ာအားထုတ္ထားရင္ စကၠန္႔တိုင္းမွာ အေသေလးေတြနဲ႔ေတြ႕တဲ့ အေတြ႕အၾကဳံေတြ ရေနၿပီးသားမို့ပါ "
မရဏ က တစ္ဖက္ကိုလွည့္သြားတယ္ ဗ်ာဓိ ကေတာ့ သိပ္ေက်နပ္ပုံမရဘူး ခပ္ဆက္ဆက္နဲ႔လွမ္းေမးလိုက္တယ္ ၊
" မင္း အဲဒီအလုပ္ကိုလုပ္ေတာ့ငါ့လိုမ်ိဳး ေသေလာက္ေအာင္ႏွိပ္စက္တဲ့ နာတာမ်ိဳးၾကဳံဖူးလို့လား "
" ၾကဳံဖူးတာေပါ့ ဒါ ေဝဒနာကၡႏၶာ ရဲ့ သဘာ၀တစ္ခုပဲ တစ္ကိုယ္လုံး အေၾကာအျခင္ေတြျပတ္ထြက္ၿပီးေသလုမတတ္ခံခဲ့ရတာ "
" ဟုတ္လား ၊ ဒါျဖင့္ မင္း ဘယ္လိုေက်ာ္လႊားခဲ့သလဲ "
" ဘုရားရွင္ ရဲ့ တရားေတာ္ကို အသက္ေပးယုံၾကည္ျခင္းဆိုတဲ့ စိတ္နဲ႔ေပါ့ ကြာ "
" မင္းေျပာတာ ငါနားမလည္ဘူး "
" ဘယ္နားလည္နိုင္ပါ့မလဲ ... မင္းတို့ေလးေယာက္ဟာ တရားေတာ္ရဲ့ ဆန္႔က်င္ဘက္ေတြပဲ ဒါေပမဲ့လည္း မင္းတို့ကို ေက်းဇူးတင္ပါတယ္ မင္းတို့ခ်ိန္းေျခာက္အား ေကာင္းလို့ တရား ရဲ့ အႏွစ္သာရကို သိခြင့္ရခဲ့တာ "
" မင္းစကားေတြက ပေဟဠိဆန္ လြန္းတယ္ "
" မင္းတို့ေလးေယာက္ အတြင္းအျပင္ခြင္ရိုက္ၿပီး ငါ့ကိုႏွိပ္စက္ခဲ့တာ သံသရာနဲ႔ခ်ီၿပီးၾကာလွၿပီ ။
ဒီဘ၀မွာေတာ့ ဗုဒၶတရားေတာ္ အကူအညီနဲ႔ မင္းတို့အေၾကာင္းကို ေကာင္းေကာင္းသိခြင့္ရလိုက္တာ တကယ့္ကို လူျဖစ္ရက်ိဳးနပ္တာပဲ "
Credit
No comments:
Post a Comment